Ξεκίνησε στην αθλητική του διαδρομή στις γηπεδικές αλάνες της Σομαλίας με το νούμερο "7"στη πλάτη κυνηγώντας τη μπάλα και έχοντας ως αθλητικά πρότυπα μεγάλες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες. Σήμερα εξακολουθεί να φοράει νούμερο αλλά στο στήθος. Δεν κυνηγάει αλλά τον... κυνηγάνε. Λογικό, αφού πλέον πρόκειται για έναν από τους καλύτερους Μαραθωνοδρόμους του κόσμου.

Πολιτογραφημένος ως Βέλγος βρίσκεται μέσα στην καλύτερη πεντάδα της Ευρώπης και συγκαταλέγεται στην παγκόσμια δρομική ελίτ με sub 2:05 επίδοση. Ο Bashir Abdi σε μια αποκλειστική συνέντευξη του στον Χρήστο Κώνστα για το Runbeat εξηγεί πως έκανε τη μετάβαση από το ποδόσφαιρο στις μεγάλες αποστάσεις και πώς ο Μο Farah από αθλητικό πρότυπο μέσα σε λίγα μόνο χρόνια έγινε για τον ίδιο το Αlter ego, ο μέντορας και συναθλητής του, με τον οποίο κατέχουν σήμερα τις δυο καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών στον αγώνα της 1 ώρας εντός σταδίου! Μας μιλάει για τις αναμνήσεις που τον συνδέουν με το Ηράκλειο και την Κρήτη και δεν διστάζει να μας αποκαλύψει το πλήρες προπονητικό του πλάνο που τον οδήγησε στο ατομικό ρεκόρ του 2:04:49 στο Μαραθώνιο του Τόκιο το 2020.

Χρήστος Κώνστας : Καταρχάς, Bashir θα ήθελα να μας εξηγήσεις πως από δεξί εξτρέμ φορώντας στη πλάτη το νούμερο ¨7¨ στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και την πεποίθησή σου ότι το τρέξιμο είναι βαρετό, σήμερα έχεις καταφέρει να είσαι στη λίστα των καλύτερων δρομέων μαραθωνίου όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά παγκοσμίως;

Bashir Abdi: Πράγματι όταν ήμουν στην Αφρική (κατάγεται από τη Σομαλία) η ζωή μου περιστρεφόταν γύρω από το ποδόσφαιρο. Το μόνο άθλημα που παρακολουθούσαμε στην τηλεόραση ή στις εφημερίδες ήταν το ποδόσφαιρο. Το αθλητικό μου ταξίδι στο Βέλγιο ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής, όπου εμφανιζόμουν ως νούμερο επτά (δεξιά πτέρυγα). Δεν μπορούσα να καταλάβω τη λογική του τρεξίματος, παρά μόνο εάν χρειαζόταν να τρέξω για τη μπάλα.

Χ.Κ:Το ποδόσφαιρο ήταν η πρώτη σου μεγάλη αγάπη, υπάρχει κάτι που κράτησες από αυτό το άθλημα, κάνοντας τη μετάβαση στο τρέξιμο;

Β.Αbdi: Ήταν μια όμορφη περίοδος της αθλητικής μου ζωής. Το διασκέδαζα πολύ με τους συμπαίκτες μου και αυτό που έχω κρατήσει πλέον και στο τρέξιμο είναι το ομαδικό πνεύμα που συναντά κανείς στο ποδόσφαιρο.

X.K: Στις 5 Μαρτίου έδωσες τον πρώτο μεγάλο αγώνα σου για το 2021, σε εξαιρετικά απαιτητικές συνθήκες λόγω ζέστης και υγρασίας. Τι έδειξε ο ημιμαραθώνιος στο Τζιμπουτί για το επίπεδο της προετοιμασίας σου και τι να περιμένουμε για τη συνέχεια στο δρόμο για το Τόκιο;

B.A: Ελλείψει αγώνων λόγω του κοροναϊού, αποφασίσαμε να διοργανώσουμε εμείς ως αθλητές έναν ημιμαραθώνιο στο ζεστό Τζιμπουτί σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση .Σκοπός ήταν να δημιουργήσουμε ανταγωνιστικά κίνητρα σε μια περίοδο που δεν υπάρχει σχεδόν κανένας ανταγωνισμός λόγω των μέτρων του κοροναϊού. Ομολογώ ότι δεν γνώριζα ότι η οργάνωση ενός αγώνα θα ήταν κάτι τόσο δύσκολη. Σε κάθε περίπτωση ήταν ένας αγώνας που τον είδαμε περισσότερο ως μια δυνατή προπόνηση.

  

Χ.Κ: Ας επιστρέψουμε για λίγο πίσω στο χωροχρόνο. Και συγκεκριμένα στην Ελλάδα και στο Ηράκλειο. Το 2015 εκπροσώπησες το Βέλγιο στο πρωτάθλημα εθνικών ομάδων (Μπρούνο Ζάουλι), συμμετείχες σε αυτόν τον απροσδόκητο αγώνα των 5.000 μέτρων, ο οποίος τελικά λόγω ενός λάθους των κριτών έγινε 5.400 μέτρα. Από την επίδοση του 15:17:47 τότε, σήμερα στην ίδια απόσταση έχεις ρεκόρ 13:04:91. Περίμενες πραγματικά 6 χρόνια αργότερα, αυτή την εξέλιξη στην δρομική καριέρα σου;

B.Α: Aλήθεια ήταν το 2015; Περνάνε τα χρόνια. Ήταν ένα από τα ομορφότερα μέρη για να τρέξουμε έναν αγώνα. Νομίζαμε ότι ήμασταν σε διακοπές! Απόλαυσα τον όμορφο καιρό και τα όμορφα μέρη που έχετε για να επισκεφθεί κάποιος στις διακοπές του. Όσο για το λάθος. Κανένας δεν είναι τέλειος, έτσι τα λάθη μπορούν πάντα να συμβούν και με τους κριτές. Αυτό που κρατώ και θυμάμαι ιδιαίτερα είναι πόσο όμορφα περάσαμε στην Κρήτη και την Ελλάδα. Σε οτι αφορά το χρόνο. Προφανώς ελπίζεις να βελτιώνεσαι κάθε χρόνο ως αθλητής και είμαι πολύ χαρούμενος με το χρόνο μου στο 13:04 που έτρεξα κατά τη διάρκεια του Diamond League των Βρυξελλών το 2018.

O Βashir Abdi με τον συνεργάτη του Runbeat Χρήστο Κώνστα κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης στο Παγκρήτιο Στάδιο λίγο πριν τον τελικό των 5.000 μέτρων με την Εθνική ομάδα του Βελγίου το 2015

Χ.Κ: Στην σεζόν 2017-2018 έκανες τη μετάβαση στον Μαραθώνιο, αλλά πριν "αποχαιρετήσεις" τα στάδια, έδωσες έναν τελευταίο ..."χορό" κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και κατάφερες να σημειώσεις τη μεγαλύτερη διάκρισή σου μέχρι στιγμής με ένα ασημένιο μετάλλιο στα 10.000 μέτρα. Μίλησε μας για αυτήν την υπέροχη στιγμή.

Β.Α:Το Βέλγιο μου έχει δώσει πολλές ευκαιρίες και ήθελα να κάνω κάτι για να επιστρέψω πίσω στη χώρα τη γενναιοδωρία που μου προσέφερε. Έτσι ήθελα να αποχαιρετήσω τα στάδια με ένα Ευρωπαϊκό μετάλλιο για τη νέα μου χώρα, το Βέλγο. Είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα να το κάνω κατά τη διάρκεια του αγώνα των 10.000 μέτρων το 2018 στο Βερολίνο.

Χ.Κ : Από εκεί και πέρα η μετάβαση στον μαραθώνιο ήταν μια φυσική εξέλιξη ή πίστευες ότι ούτως ή άλλως οι μεγαλύτερες αποστάσεις(Μαραθώνιος) στου ταιριάζουν καλύτερα;

Β.A: Κοιτάχτε. Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα Ευρωπαϊκού ή Παγκόσμιου πρωταθλήματος στις αποστάσεις των 5.000 και 10.000 μέτρων, τα μετάλλια συνήθως κρίνονται στο τέλος του αγώνα. Εγώ δεν ήμουν τόσο γρήγορός σε αυτό το κομμάτι που απαιτείται για να γίνει η διαφορά και να βρεθείς στο βάθρο. Συνειδητοποίησα ότι η αντοχή είναι το ισχυρότερο "όπλο" μου, εξού και η επιλογή μου να κάνω τη μετάβαση στην απόσταση του Μαραθωνίου.

X.K: Eίναι γεγονός ότι η "έξοδος" σου από τα στάδια σε μεταμόρφωσε ως δρομέα. Από το ντεμπούτο του 2018 στο Μαραθώνιο του Ρότερνταμ με επίδοση 2:10:46, έχεις διαγράψει αξιοσημείωτη πρόοδο. Σε μόλις δύο χρόνια κατάφερες να βελτιωθείς σχεδόν κατά 6 λεπτά, γεγονός που σε τοποθετεί αυτόματα στη λίστα των καλύτερων δρομέων μαραθωνίου στον κόσμο με την επίδοση του 2:04:49 στο Τόκιο τον Μάρτιο του 2020. Τι άλλαξε αυτά τα δύο χρόνια; Προπονητικά, διατροφικά, ψυχολογικά. Τι αλλαγές έκανες ακριβώς και σε ποιους τομείς;

Β.Α: Κατ 'αρχάς, άλλαξα προπονητή, από το 2018 με καθοδηγεί ο Gary Lough, σύζυγος της πρώην κατόχου ρεκόρ στον μαραθώνιο (Paula Radcliffe). Επίσης είχα στο παρελθόν πολλούς τραυματισμούς και προσπαθώ να μην κάνω τα ίδια λάθη ξανά. Άλλωστε μη ξεχνάτε ότι μεγαλώνοντας έρχεται η σοφία. Παράλληλα διαβιώ σε προπονητικό καμπ που βρίσκεται σε υψόμετρο σχεδόν όλο τον χρόνο.

Χ.Κ : Στη διάρκεια αυτής της διαδρομής πλέον μέσα από τον Μαραθώνιο, ήρθε μια ακόμη μεγάλη στιγμή τον Σεπτέμβριο του 2020,την οποία μάλιστα την βίωσες μέσα στη χώρα σου, το Βέλγιο. Πες μας αλήθεια ποια είναι η αίσθηση να καταφέρνεις να σπας το παγκόσμιο ρεκόρ αλλά να μην καταγράφεται ως ρεκόρ γιατί στον ίδιο αγώνα έχει σημειωθεί νωρίτερα κατά 8 δευτερόλεπτα ένα ακόμη ρεκόρ, αυτό του Μο Farah;Έτσι πλέον είσαι ο κάτοχος της δεύτερης καλύτερης επίδοσης όλων των εποχών στον αγώνα της 1 ώρας όπου έτρεξες 21.322 μέτρα μέσα στο στάδιο και ο Sir Mo 21.330.

B.A: Ήταν μια περίεργη περίοδος όπου oι αγώνες ο ένας μετά τον άλλο ακυρώνονταν ή μετατίθενται σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Όταν ανακοινώθηκε η είδηση για τη διεξαγωγή του Diamond League στις Βρυξέλλες αποτέλεσε για εμάς έναν αγωνιστικό στόχο. Ο Mo Farah είναι συνηθισμένος να τρέχει σε κύκλους όλη την ώρα(εννοεί εντός σταδίου), αλλά εγώ έπρεπε να προσαρμοστώ σε αυτή της μορφής τον αγώνα κατά τη διάρκεια της αθλητικού event AG Memorial Van Damme. Δυστυχώς δεν είχα την υποστήριξη του Βελγικού κοινού στο στάδιο, λόγω της πανδημίας, όπως την είχα το 2018.Ωστόσο ήταν μια κορυφαία αθλητική βραδιά.

Χ.Κ: Τελικά για πες μας, ο Μo Farah μήπως είναι το πεπρωμένο σου; Το ρωτάω γιατί έχεις δηλώσει ότι το 2008 ήταν εκείνος η έμπνευση σου για να κάνεις ακριβώς το ίδιο άθλημα που ήταν μέχρι τότε βαρετό για εσένα. Λίγα χρόνια αργότερα αρχίζεις να προπονείσαι μαζί του. Τώρα βρίσκεστε την ίδια προπονητική ομάδα, συμμετέχετε μαζί και ανταγωνίζεστε σε αγώνες με τον τελευταίο ημιμαραθώνιο στο Τζιμπουτί και φυσικά προέρχεστε από την ίδια χώρα, τη Σομαλία. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είσαι το alter ego του Mo Farah και ότι είναι το δικό σου alter ego.Είναι έτσι;

Β.A: Πλέον είμαστε μέλη της ίδια ομάδας ,της Mudane Team.Θυμάμαι ακόμη την πρώτη μας συνάντηση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα(ανωμάλου δρόμου) Cross Country στις Βρυξέλλες το 2008. Ο Mo έκανε ζέσταμα για τον αγώνα του όταν του μίλησα. Είχα ταξιδέψει στη πόλη των Βρυξελλών με μερικούς φίλους για να τον ενθαρρύνουμε στον αγώνα του. Τον συμπάθησα γιατί, όπως και εγώ, κατάγεται από τη Σομαλία. Το 2014 πήγα σε προπονητικό κέντρο με υψόμετρο στην Κένυα και ο Μο έτυχε να είναι εκεί. Δεν μπορούσα να ακολουθώ τον ρυθμό του στις προπονήσεις αλλά κάναμε προθέρμανση μαζί πριν ακολουθήσει ο καθένας το δικό του πρόγραμμα και τα απογεύματα βρισκόμασταν πάλι μαζί για να εξερευνήσουμε τη πόλη, κάνοντας. Πέντε χρόνια αργότερα, γίναμε στενοί φίλοι και προπονούμαστε πλέον μαζί.

Χ.Κ:Τώρα τον γνωρίζεις καλύτερα από οποιονδήποτε στην προπόνηση. Τι έχεις κερδίσει από το Mo Farah  και τι πιθανόν έχει κερδίσει από εσένα, στην κοινή προσπάθειά σας για συνεχή βελτίωση;

B.A: Πλέον είναι μια κατάσταση «win-win».Βoηθάει ο ένας στον άλλο και μαζί βγαίνουμε και οι δυο πιο δυνατοί. Ωστόσο θα πρέπει να σας πω ότι παρότι συναθλητές, εξακολουθώ να τον βλέπω ακόμη ως πατρική φιγούρα.

Χ.Κ: Με μια πρόταση, πώς θα περιέγραφες την κοινή διαδρομή σας στον αθλητισμό με τον Μο Farah;

Β.A:Πολύ σκληρή, αλλά ταυτόχρονα ευχάριστη.

Χ.Κ: Συνηθίζεις να προπονείσαι στην Αιθιοπία. Τι πιστεύεις ότι βρίσκεις εκεί, το οποίο δεν υπάρχει ακόμη και στα υπερσύγχρονα προπονητικά κέντρα της Ευρώπης ή των Ηνωμένων Πολιτειών;

Β.Α:Η Αιθιοπία είναι η μέκκα του τρεξίματος, το τρέξιμο είναι το πρώτο άθλημα εδώ, είναι πολύ ενθαρρυντικό για μένα να βλέπω όλους αυτούς τους ανθρώπους να τρέχουν. Επιπλέον από τις Βρυξέλλες είναι εύκολα προσβάσιμο αεροπορικά και πολύ φθηνότερο από την Ευρώπη ή τα προπονητικά κέντρα των ΗΠΑ!

Χ.Κ: Ποια πιστεύεις ότι είναι τα στοιχεία που πρέπει να καθορίσουν έναν δρομέα. Που νομίζεις ότι πρέπει να επικεντρωθεί για να βελτιωθεί;

Β.Α:Η κανονικότητα στην προπόνηση για μεγάλο χρονικό διάστημα(δηλαδή η ποιότητα της σταθερότητας και της προβλεψιμότητας). Έχεις μόνο ένα σώμα που πρέπει να το φροντίζεις σωστά και ταυτόχρονα να διασκεδάζεις με αυτό που κάνεις.

Χ.Κ: Ποιος είναι ο ρόλος της μυϊκής ενδυνάμωσης στο προπονητικό σου πρόγραμμα. Είσαι στο γυμναστήριο και τους 12 μήνες το χρόνο; Τι είδους ενδυνάμωση κάνεις και τι είδους ασκήσεις;

B.A: Ξέρετε ότι στο τέλος ενός αγώνα όλοι είναι κουρασμένοι, αλλά αυτός που έχει "επενδύσει" στην μυϊκή ενδυνάμωση και στην σταθερότητα (κορμού, πυρήνα, άκρων κ.α) μπορεί να κάνει τη διαφορά. Προσωπικά κάνω μυική ενδυνάμωση 1 φορά την εβδομάδα και από 2 φορές ασκήσεις σταθερότητας (stability exercises).

X.K: Υπάρχουν δύο βασικές προπονητικές προσεγγίσεις για το ρυθμό που πρέπει να ακολουθείται στα easy runs. Η προσέγγιση ότι οι εύκολες διαδρομές πρέπει να είναι πολύ εύκολες περισσότερο ακόμη και από 1 λεπτό πάνω από τον ρυθμό του μαραθωνίου και η προσέγγιση οτι οι εύκολες διαδρομές πρέπει να είναι κοντά στον ρυθμό του μαραθωνίου, ίσως 15 -25 δευτερόλεπτα πιο αργά. Ποια ακολουθείς και γιατί;

Β.Α: Δεν με απασχολεί καθόλου αυτό. Τρέχω απλά με την αίσθηση!

Χ.Κ : Δώσε μας μια εικόνα του εβδομαδιαίου προπονητικού σου προγράμματος

Σε αυτό το σημείο ο Βashir Abdi μας αποκάλυψε το πλήρες πλάνο που εκτέλεσε ακριβώς 30 ημέρες πριν αγωνιστεί στο Μαραθώνιο του Τόκιο την 1^η Μαρτίου του 2020, σημειώνοντας ατομικό ρεκόρ με 2:04:49. Πρόκειται για την ακριβή μορφή του προπονητικού του πλάνου όπως το λαμβάνει με email από τον προπονητή του Gary Lough , με εβδομαδιαίο χιλιομετρικό όγκο τα 198 χιλιόμετρα στην κορύφωση της προετοιμασίας του πριν μπει στη φάση του φορμαρίσματος για τον αγώνα στην Ιαπωνία.

Χ.Κ: Όλοι συμφωνούν ότι η ξεκούραση και η ανάρρωση είναι μέρος της προπόνησης. Πώς επιλέγεις να ξεκουραστείς. Τι κάνεις κατά τη διάρκεια της ημέρας; Τι περιλαμβάνει ένα τυπικό 24ωρο;

Β.A :Εάν το σώμα σου δεν αναρρώσει αρκετά, δεν μπορείς να συνεχίσεις να πιέζεις περισσότερο. Προσπαθώ να έχω αρκετό χρόνο μεταξύ των 2 προπονήσεων μου την ημέρα, τρώω και ενυδατώνομαι αρκετά ενώ φροντίζω να παίρνω και έναν απογευματινό υπνάκο. Έχω 1 ημέρα την εβδομάδα πλήρη ανάπαυση.

Χ.Κ: Μετά από κάθε αγώνα μαραθωνίου, ποιο πρωτόκολλο αποκατάστασης ακολουθείς; Απέχεις από το τρέξιμο εντελώς και για πόσο καιρό ή δεν σταματάς και επιλέγεις ενεργή αποκατάσταση με εύκολα τρεξίματα;

Β.Α: Μετά από έναν μαραθώνιο ξεκουράζομαι συνήθως για 2 εβδομάδες. Την 3η εβδομάδα ξεκινώ εναλλακτικά προγράμματα όπως ποδηλασία, aqua jogging( τρέξιμο σε πισίνα) και recovery runs(αργό και μικρής διάρκειας τρέξιμο)

Χ.Κ: Bashir, αφού σε ευχαριστήσω για αυτήν την ενδιαφέρουσα συνέντευξη και για το χρόνο σου, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο. Στην Ελλάδα συνήθως λέμε το εξής: "Αν θέλετε να τρέξετε 42 χιλιόμετρα, μπορείτε να το κάνετε οπουδήποτε στον κόσμο. Αλλά εάν θέλετε να τρέξετε μαραθώνιο, μπορείτε να το κάνετε μόνο στην Αθήνα." Όπως γνωρίζεις είσαι αφοσιωμένος σε ένα άθλημα του οποίου οι ρίζες είναι στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας και στη μάχη του Μαραθώνα. Ενώ το μεγαλύτερο όνειρο για κάθε αθλητή είναι να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες που γεννήθηκαν επίσης εδώ. Έτσι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ελλάδα (αστειεύομαι). Θα σκεφτόσουν ποτέ να συμμετάσχεις στον Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθηνών; Είναι μια από τις πιο δύσκολες διαδρομές στον κόσμο με τουλάχιστον 10 χιλιόμετρα ανηφορικών κλίσεων, ωστόσο, έχει ιστορία 2.500 ετών, δηλαδή τότε που όλα ξεκίνησαν για να διαμορφωθεί ο σημερινός κόσμος του Μαραθωνίου.

Β.Α: Πιστεύω ότι ποτέ δεν πρέπει να λές ποτέ! Ποιός ξέρει, ίσως μια μέρα να τρέξω αυτόν αγώνα-πρόκληση στην Αθήνα!