Ο Bashir Abdi ήταν ο μεγάλος νικητής του μαραθωνίου του Ρότερνταμ που έγινε χθες, σημειώνοντας χρόνο 2:03:47 και πραγματοποιώντας ακόμα μία εξαιρετική εμφάνιση.

Ο νικητής του Ρότερνταμ και χάλκινος Ολυμπιονίκης του Τόκιο στον μαραθώνιο είχε παραχωρήσει μία αποκλειστική συνέντευξη στο Runbeat τον Μάιο του 2021, αποκαλύπτοντας τα προπονητικά μυστικά του και μιλώντας για τα easy run, την διατροφή που τον έχει κρατήσει τόσα χρόνια σε κορυφαίο επίπεδο, αλλά και για την μυϊκή ενδυνάμωση, που είναι απαραίτητο κομμάτι της προπόνησής του.

Διαβάστε παρακάτω τα κύρια σημεία της συνέντευξης του Bashir Abdi στο Runbeat και τον Χρήστο Κώνστα:

Χρήστος Κώνστας: Καταρχάς, Bashir θα ήθελα να μας εξηγήσεις πως από δεξί εξτρέμ φορώντας στη πλάτη το νούμερο ¨7¨ στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και την πεποίθησή σου ότι το τρέξιμο είναι βαρετό, σήμερα έχεις καταφέρει να είσαι στη λίστα των καλύτερων δρομέων μαραθωνίου όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά παγκοσμίως;

Bashir Abdi: Πράγματι όταν ήμουν στην Αφρική (κατάγεται από τη Σομαλία) η ζωή μου περιστρεφόταν γύρω από το ποδόσφαιρο. Το μόνο άθλημα που παρακολουθούσαμε στην τηλεόραση ή στις εφημερίδες ήταν το ποδόσφαιρο. Το αθλητικό μου ταξίδι στο Βέλγιο ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής, όπου εμφανιζόμουν ως νούμερο επτά (δεξιά πτέρυγα). Δεν μπορούσα να καταλάβω τη λογική του τρεξίματος, παρά μόνο εάν χρειαζόταν να τρέξω για τη μπάλα.

 

Χ.Κ: Το ποδόσφαιρο ήταν η πρώτη σου μεγάλη αγάπη, υπάρχει κάτι που κράτησες από αυτό το άθλημα, κάνοντας τη μετάβαση στο τρέξιμο;

Β. Αbdi: Ήταν μια όμορφη περίοδος της αθλητικής μου ζωής. Το διασκέδαζα πολύ με τους συμπαίκτες μου και αυτό που έχω κρατήσει πλέον και στο τρέξιμο είναι το ομαδικό πνεύμα που συναντά κανείς στο ποδόσφαιρο.

Χρήστος Κώνστας : Καταρχάς, Bashir θα ήθελα να μας εξηγήσεις πως από δεξί εξτρέμ φορώντας στη πλάτη το νούμερο ¨7¨ στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και την πεποίθησή σου ότι το τρέξιμο είναι βαρετό, σήμερα έχεις καταφέρει να είσαι στη λίστα των καλύτερων δρομέων μαραθωνίου όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά παγκοσμίως;

Bashir Abdi: Πράγματι όταν ήμουν στην Αφρική (κατάγεται από τη Σομαλία) η ζωή μου περιστρεφόταν γύρω από το ποδόσφαιρο. Το μόνο άθλημα που παρακολουθούσαμε στην τηλεόραση ή στις εφημερίδες ήταν το ποδόσφαιρο. Το αθλητικό μου ταξίδι στο Βέλγιο ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής, όπου εμφανιζόμουν ως νούμερο επτά (δεξιά πτέρυγα). Δεν μπορούσα να καταλάβω τη λογική του τρεξίματος, παρά μόνο εάν χρειαζόταν να τρέξω για τη μπάλα.

Χ.Κ:Το ποδόσφαιρο ήταν η πρώτη σου μεγάλη αγάπη, υπάρχει κάτι που κράτησες από αυτό το άθλημα, κάνοντας τη μετάβαση στο τρέξιμο;

Β.Αbdi: Ήταν μια όμορφη περίοδος της αθλητικής μου ζωής. Το διασκέδαζα πολύ με τους συμπαίκτες μου και αυτό που έχω κρατήσει πλέον και στο τρέξιμο είναι το ομαδικό πνεύμα που συναντά κανείς στο ποδόσφαιρο. 

Χ.Κ: Ας επιστρέψουμε για λίγο πίσω στο χωροχρόνο. Και συγκεκριμένα στην Ελλάδα και στο Ηράκλειο. Το 2015 εκπροσώπησες το Βέλγιο στο πρωτάθλημα εθνικών ομάδων (Μπρούνο Ζάουλι), συμμετείχες σε αυτόν τον απροσδόκητο αγώνα των 5.000 μέτρων, ο οποίος τελικά λόγω ενός λάθους των κριτών έγινε 5.400 μέτρα. Από την επίδοση του 15:17:47 τότε, σήμερα στην ίδια απόσταση έχεις ρεκόρ 13:04:91. Περίμενες πραγματικά 6 χρόνια αργότερα, αυτή την εξέλιξη στην δρομική καριέρα σου;

B.Α: Aλήθεια ήταν το 2015; Περνάνε τα χρόνια. Ήταν ένα από τα ομορφότερα μέρη για να τρέξουμε έναν αγώνα. Νομίζαμε ότι ήμασταν σε διακοπές! Απόλαυσα τον όμορφο καιρό και τα όμορφα μέρη που έχετε για να επισκεφθεί κάποιος στις διακοπές του. Όσο για το λάθος. Κανένας δεν είναι τέλειος, έτσι τα λάθη μπορούν πάντα να συμβούν και με τους κριτές. Αυτό που κρατώ και θυμάμαι ιδιαίτερα είναι πόσο όμορφα περάσαμε στην Κρήτη και την Ελλάδα. Σε οτι αφορά το χρόνο. Προφανώς ελπίζεις να βελτιώνεσαι κάθε χρόνο ως αθλητής και είμαι πολύ χαρούμενος με το χρόνο μου στο 13:04 που έτρεξα κατά τη διάρκεια του Diamond League των Βρυξελλών το 2018.

O Βashir Abdi με τον συνεργάτη του Runbeat Χρήστο Κώνστα κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης στο Παγκρήτιο Στάδιο λίγο πριν τον τελικό των 5.000 μέτρων με την Εθνική ομάδα του Βελγίου το 2015

Χ.Κ: Στην σεζόν 2017-2018 έκανες τη μετάβαση στον Μαραθώνιο, αλλά πριν "αποχαιρετήσεις" τα στάδια, έδωσες έναν τελευταίο..."χορό" κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και κατάφερες να σημειώσεις τη μεγαλύτερη διάκρισή σου μέχρι στιγμής με ένα ασημένιο μετάλλιο στα 10.000 μέτρα. Μίλησε μας για αυτήν την υπέροχη στιγμή.

 

Β.Α: Το Βέλγιο μου έχει δώσει πολλές ευκαιρίες και ήθελα να κάνω κάτι για να επιστρέψω πίσω στη χώρα τη γενναιοδωρία που μου προσέφερε. Έτσι ήθελα να αποχαιρετήσω τα στάδια με ένα Ευρωπαϊκό μετάλλιο για τη νέα μου χώρα, το Βέλγο. Είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα να το κάνω κατά τη διάρκεια του αγώνα των 10.000 μέτρων το 2018 στο Βερολίνο.

Χ.Κ: Συνηθίζεις να προπονείσαι στην Αιθιοπία. Τι πιστεύεις ότι βρίσκεις εκεί, το οποίο δεν υπάρχει ακόμη και στα υπερσύγχρονα προπονητικά κέντρα της Ευρώπης ή των Ηνωμένων Πολιτειών;

Β.Α:Η Αιθιοπία είναι η μέκκα του τρεξίματος, το τρέξιμο είναι το πρώτο άθλημα εδώ, είναι πολύ ενθαρρυντικό για μένα να βλέπω όλους αυτούς τους ανθρώπους να τρέχουν. Επιπλέον από τις Βρυξέλλες είναι εύκολα προσβάσιμο αεροπορικά και πολύ φθηνότερο από την Ευρώπη ή τα προπονητικά κέντρα των ΗΠΑ!

Χ.Κ: Ποια πιστεύεις ότι είναι τα στοιχεία που πρέπει να καθορίσουν έναν δρομέα. Που νομίζεις ότι πρέπει να επικεντρωθεί για να βελτιωθεί;

Β.Α:Η κανονικότητα στην προπόνηση για μεγάλο χρονικό διάστημα(δηλαδή η ποιότητα της σταθερότητας και της προβλεψιμότητας). Έχεις μόνο ένα σώμα που πρέπει να το φροντίζεις σωστά και ταυτόχρονα να διασκεδάζεις με αυτό που κάνεις.

Χ.Κ: Ποιος είναι ο ρόλος της μυϊκής ενδυνάμωσης στο προπονητικό σου πρόγραμμα. Είσαι στο γυμναστήριο και τους 12 μήνες το χρόνο; Τι είδους ενδυνάμωση κάνεις και τι είδους ασκήσεις;

B.A: Ξέρετε ότι στο τέλος ενός αγώνα όλοι είναι κουρασμένοι, αλλά αυτός που έχει "επενδύσει" στην μυϊκή ενδυνάμωση και στην σταθερότητα (κορμού, πυρήνα, άκρων κ.α) μπορεί να κάνει τη διαφορά. Προσωπικά κάνω μυική ενδυνάμωση 1 φορά την εβδομάδα και από 2 φορές ασκήσεις σταθερότητας (stability exercises).

X.K: Υπάρχουν δύο βασικές προπονητικές προσεγγίσεις για το ρυθμό που πρέπει να ακολουθείται στα easy runs. Η προσέγγιση ότι οι εύκολες διαδρομές πρέπει να είναι πολύ εύκολες περισσότερο ακόμη και από 1 λεπτό πάνω από τον ρυθμό του μαραθωνίου και η προσέγγιση οτι οι εύκολες διαδρομές πρέπει να είναι κοντά στον ρυθμό του μαραθωνίου, ίσως 15 -25 δευτερόλεπτα πιο αργά. Ποια ακολουθείς και γιατί;

Β.Α: Δεν με απασχολεί καθόλου αυτό. Τρέχω απλά με την αίσθηση!

Χ.Κ : Δώσε μας μια εικόνα του εβδομαδιαίου προπονητικού σου προγράμματος

Σε αυτό το σημείο ο Βashir Abdi μας αποκάλυψε το πλήρες πλάνο που εκτέλεσε ακριβώς 30 ημέρες πριν αγωνιστεί στο Μαραθώνιο του Τόκιο την 1^η Μαρτίου του 2020, σημειώνοντας ατομικό ρεκόρ με 2:04:49. Πρόκειται για την ακριβή μορφή του προπονητικού του πλάνου όπως το λαμβάνει με email από τον προπονητή του Gary Lough , με εβδομαδιαίο χιλιομετρικό όγκο τα 198 χιλιόμετρα στην κορύφωση της προετοιμασίας του πριν μπει στη φάση του φορμαρίσματος για τον αγώνα στην Ιαπωνία.

 

Χ.Κ: Όλοι συμφωνούν ότι η ξεκούραση και η ανάρρωση είναι μέρος της προπόνησης. Πώς επιλέγεις να ξεκουραστείς. Τι κάνεις κατά τη διάρκεια της ημέρας; Τι περιλαμβάνει ένα τυπικό 24ωρο;

Β.A :Εάν το σώμα σου δεν αναρρώσει αρκετά, δεν μπορείς να συνεχίσεις να πιέζεις περισσότερο. Προσπαθώ να έχω αρκετό χρόνο μεταξύ των 2 προπονήσεων μου την ημέρα, τρώω και ενυδατώνομαι αρκετά ενώ φροντίζω να παίρνω και έναν απογευματινό υπνάκο. Έχω 1 ημέρα την εβδομάδα πλήρη ανάπαυση.

Χ.Κ: Μετά από κάθε αγώνα μαραθωνίου, ποιο πρωτόκολλο αποκατάστασης ακολουθείς; Απέχεις από το τρέξιμο εντελώς και για πόσο καιρό ή δεν σταματάς και επιλέγεις ενεργή αποκατάσταση με εύκολα τρεξίματα;

Β.Α: Μετά από έναν μαραθώνιο ξεκουράζομαι συνήθως για 2 εβδομάδες. Την 3η εβδομάδα ξεκινώ εναλλακτικά προγράμματα όπως ποδηλασία, aqua jogging (τρέξιμο σε πισίνα) και recovery runs (αργό και μικρής διάρκειας τρέξιμο).

Χ.Κ: Bashir, αφού σε ευχαριστήσω για αυτήν την ενδιαφέρουσα συνέντευξη και για το χρόνο σου, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο. Στην Ελλάδα συνήθως λέμε το εξής: "Αν θέλετε να τρέξετε 42 χιλιόμετρα, μπορείτε να το κάνετε οπουδήποτε στον κόσμο. Αλλά εάν θέλετε να τρέξετε μαραθώνιο, μπορείτε να το κάνετε μόνο στην Αθήνα." Όπως γνωρίζεις είσαι αφοσιωμένος σε ένα άθλημα του οποίου οι ρίζες είναι στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας και στη μάχη του Μαραθώνα. Ενώ το μεγαλύτερο όνειρο για κάθε αθλητή είναι να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες που γεννήθηκαν επίσης εδώ. Έτσι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ελλάδα (αστειεύομαι). Θα σκεφτόσουν ποτέ να συμμετάσχεις στον Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθηνών; Είναι μια από τις πιο δύσκολες διαδρομές στον κόσμο με τουλάχιστον 10 χιλιόμετρα ανηφορικών κλίσεων, ωστόσο, έχει ιστορία 2.500 ετών, δηλαδή τότε που όλα ξεκίνησαν για να διαμορφωθεί ο σημερινός κόσμος του Μαραθωνίου.

Β.Α: Πιστεύω ότι ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ! Ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα να τρέξω αυτόν αγώνα-πρόκληση στην Αθήνα!