Η συνολική προπονητική επιβάρυνση περιλαμβάνει την ανάπτυξη των φυσικών ικανοτήτων και την τεχνική του αγωνίσματος. Στα ταχυτητοδυναμικά αγωνίσματα, που είναι πιο τεχνικά, το ποσοστό συμμετοχής της τεχνικής είναι εξίσου σημαντικό με τις φυσικές ικανότητες. Μέσα στο τομέα της τεχνικής περιλαμβάνεται και η εκμάθηση της τεχνικής σε ασκήσεις δύναμης-ταχυδύναμης (βάρη, αλτικές, ρίψεις με βαριές μπάλλες κ.α.).

Στο αναπτυξιακό επίπεδο, μέσα στα πλαίσια του μακροχρόνιου προπονητικού σχεδιασμού, η προπόνηση τεχνικής έχει προτεραιότητα έναντι στις φυσικές ικανότητες, γιατί αποτελεί προαπαιτούμενη δεξιότητα με στόχο την μεγιστοποίηση της απόδοσης.

 

Στην μεθοδολογία διδασκαλίας της τεχνικής απαιτείται:

Α. αυτοσυγκέντρωση του αθλητή κατά την εκτέλεση των ασκήσεων

Β. συστηματική λεκτική καθοδήγηση από τον προπονητή για τα βασικά σημεία της κίνησης που διδάσκεται (όχι πολλές κινητικές οδηγίες, έλεγχος κινήσεων από τα πόδια προς τα χέρια)

Γ. προοδευτική αύξηση της επιβάρυνσης, σε αριθμό επαναλήψεων ή σε ένταση εκτέλεσης των ασκήσεων (π.χ. επιτόπου ασκήσεις με χαμηλή ένταση ή ασκήσεις με μετακίνηση και μέτρια-υπομέγιστη ένταση).

Ο ρυθμός προόδου στην εκμάθηση νέων κινητικών δεξιοτήτων εξαρτάται από το ψυχοπνευματικό επίπεδο του αθλητή. Το ταλέντο σε επίπεδο κινητικής μάθησης είναι πολύ σημαντικό στα τεχνικά αγωνίσματα. Τα μεθοδολογικά βήματα δεν έχουν χρονικό περιορισμό. Ο προπονητής προχωρά με βάση την ικανότητα του αθλητή να εκτελεί σωστά τις αρχικές προασκήσεις-ασκήσεις με χαμηλή ένταση. Εάν στο επόμενο βήμα ο αθλητής δείχνει ότι δεν μπορεί να εκτελέσει σωστά τότε επιστρέφουμε στο προηγούμενο βήμα.

Προφανώς οι βασικές ασκήσεις τεχνικής εκτελούνται διαχρονικά, απλά μετά την εκμάθηση τους αποτελούν μέρος της ειδικής προθέρμανσης και στη συνέχεια στην προπόνηση τεχνικής χρησιμοποιούνται οι ίδιες ασκήσεις με αυξημένη ένταση ή εφαρμόζονται αγωνιστικές ασκήσεις(=όλη η τεχνική του αγωνίσματος).

 

Σε επίπεδο μιας προπονητικής μονάδος η προπόνηση τεχνικής προηγείται της προπόνησης φυσικής κατάστασης. Ο αριθμός των επαναλήψεων εξαρτάται από την δυνατότητα του αθλητή να μπορεί να εκτελεί σωστά ή, με άλλα λόγια, να δίνει τις σωστές κινητικές οδηγίες στον εαυτό του. Ο προπονητής παρακολουθεί την ποιότητα της υλοποίησης των οδηγιών του και όταν διαπιστώσει ότι ο αθλητής δεν μπορεί να συνεχίσει να ανταποκρίνεται θετικά στις τεχνικές οδηγίες σταματάει την προπόνηση τεχνικής. Στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή υπάρχει μια εγκεφαλική κόπωση που εμφανίζεται ως περιφερειακή κόπωση στους μυς και ο αθλητής δεν μπορεί να συνεχίσει να εκτελεί σωστά.

Με δεδομένο το γεγονός ότι οι τεχνικές δεξιότητες απαιτούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για εκμάθηση-αυτοματοποίηση, σε σχέση με την ανάπτυξη μιας φυσικής ικανότητας και το γεγονός ότι με καλύτερο επίπεδο φυσικών ικανοτήτων μπορούμε καλύτερα να ¨χτίσουμε¨ την τεχνική, επιβάλλεται να οργανώσουμε την προπονητική διαδικασία με τέτοιο τρόπο ώστε, μακροπρόθεσμα, να αναπτύσσεται παράλληλα η τεχνική δεξιότητα και οι ειδικές φυσικές ικανότητες..

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην τεχνική είναι η διόρθωση της τεχνικής. Παρατηρείται πολλές φορές στην πράξη και απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για διαγραφή των κινητικών εγγραφών και επανεγγραφή των νέων δεξιοτήτων. Ειδικά εάν αφορά πρωταθλητή που θα πρέπει να αποδώσει την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Όσο ρίσκο έχει μια κίνηση αλλαγής της τεχνικής, εφόσον ο προπονητής πιστεύει ότι με την βελτιωμένη τεχνική θα πετύχει την μεγιστοποίηση της απόδοσης του, θα πρέπει να προσπαθήσει. Η τεκμηρίωση της άποψης του προπονητή για την βελτίωση της επίδοσης, μέσα από την αλλαγή της τεχνικής, είναι το σημαντικότερο όπλο για την νέα προσπάθεια. Αρχικά ο αθλητής θα περάσει από κινηματικές δυσκολίες γιατί θα αισθάνεται ότι αυτό που κάνει δεν τον «βολεύει» επειδή έχει «αυτοματοποιημένες» άλλες κινηματικές εμπειρίες. Η επιμονή στο σωστό και η σωστή μεθοδολογία θα φέρουν το αποτέλεσμα, έστω και αν χαθεί μια αγωνιστική περίοδος.