Α. Βασίλης Σεβαστής, 50 χρόνια προσφοράς στο στίβο. Inmemoriam…

Είναι από τις φορές εκείνες που τα (θλιβερά…) νέα σε αφήνουν άναυδο, να προσπαθήσεις να συνειδητοποιήσεις τη βαρύτητα και το τετελεσμένο τους. Την προηγούμενη εβδομάδα (08/04/2021) η οικογένεια του ελληνικού αθλητισμού έχασε ένανυπέροχο άνθρωπο. Έπειτα από πενήντα χρόνια συνεχούς παρουσίας στα αθλητικά δρώμενα της χώρας, κι αφού υπηρέτησε αθόρυβα, με ήθος κι αξιοπρέπεια τον ελληνικό στίβο, ο Βασίλης Σεβαστής δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας. Ο περιορισμένος χώρος ενός άρθρου δεν αρκεί για να χωρέσει τα όσα έκανε και προσέφερε – κι ωστόσο δυο κουβέντες για την πορεία της ζωής του ας είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής σε μια ξεχωριστή προσωπικότητα.

Ο Βασίλης Σεβαστής γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1949 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στη Ρόδο και την Κάλυμνο, κι ήταν απόφοιτος ΤΕΦΑ. Ως αθλητής, άνηκε στην ομάδα του Πανιωνίου. Υπήρξε πρωταθλητής στο Δέκαθλο από το 1968 έως και το 1975, και κάτοχος δυο πανελληνίων ρεκόρ (1970, 7043 βαθμοί // 1972, 7322 βαθμοί). Παράλληλα, κατέκτησε τόσο το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες (Σμύρνη, 1971) όσο και το χάλκινο στους Βαλκανικούς Αγώνες (Σμύρνη, 1972), ενώ στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες που έγιναν στη χώρα μας το 1972 (Γ. Καραϊσκάκης) κατέκτησε τη 19η θέση. Από το 1975 έως και το 2004 υπήρξε καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

 

Εκτός των μεγάλων αθλητικών του επιδόσεων, επέδειξε και μια έντονη συμμετοχή στα κοινά του αθλητισμού. Υπήρξε υπεύθυνος προπονητής για την ανάπτυξη του στίβου στην Πελοπόννησο, στις ηλικίες κάτω των 18. Από το 1990 έως και το 1997 ήταν εκλεγμένο μέλος του ΣΕΓΑΣ, στον οποίο διετέλεσε και Πρόεδρος από το 1997 έως και το 2011. Συνέχισε ως Γενικός Γραμματέας από το 2011 έως και τις πρόσφατες εκλογές (31/03/2021). Από το 2001 έως και το 2012 ήταν εκλεγμένο μέλος της Ολυμπιακής Επιτροπής, ενώ ήταν Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου που έγινε στη χώρα μας (Αθήνα, 2006). Στον τελικό του Παγκοσμίου Grand Prixτης IAAF που διεξήχθη το 2009 στο Καυταντζόγλειο Στάδιο (δυο ημέρες, περισσότεροι από 50,000 θεατές…) ήταν Εκτελεστικός Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, ενώ την ίδια θέση κατείχε και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων. Να αναφέρουμε εδώ ότι στις εκλογές του ΣΕΓΑΣ, μια εβδομάδα μόλις πριν φύγει από κοντά μας, εκλέχθη εκ νέου εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, συγκεντρώνοντας μάλιστα τις περισσότερες (131) ψήφους.

Διακρινόταν για την ταπεινότητα και το ήθος του, τη σοφία, τη βαθειά γνώση των πραγμάτων, την αξιοπρέπεια. Η πεντηκονταετής πορεία του άφησε παρακαταθήκη τεράστια στους επόμενους, κι έδειξε άλλη μια φορά ότι «τα βαθιά ποτάμια δεν βουίζουν». Καλό ταξίδι αείμνηστε Βασίλη Σεβαστή! 

Β. Για τη νέα Πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ, κυρία Σοφία Σακοράφα. «Όλοι είμαστε μέρος του παιχνιδιού, κι όλοι είμαστε μέρος της λύσης».

Οι πρόσφατες αρχαιρεσίες έφεραν δυο μεγάλες κυρίες του ελληνικού αθλητισμού στο τιμόνι του ΣΕΓΑΣ. Τόσο η Σοφία Σακοράφα ως νέα Πρόεδρος, όσο και η κυρία Τασούλα Κελεσίδου, αμφότερες παγκόσμιες πρωταθλήτριες, δίνουν έναν αέρα ανανέωσης στο ΣΕΓΑΣ, και καλούνται να συνεχίσουν το έργο της απερχόμενης διοίκησης. Δεν θα είναι εύκολο – αφ’ ενός ο πήχης έχει ανέβει ψηλά, κι αφ’ ετέρου, οι δύσκολες εποχές που διανύουμε δημιουργούν και τις αντίστοιχες υποχρεώσεις σ’ εκείνους που καλούνται να διαχειριστούν το μέλλον του κλασσικού αθλητισμού στη χώρα μας. Ωστόσο και οι δυο κυρίες έχουν αποδείξει εμπράκτως ότι δεν τις τρομάζουν τα δύσκολα – οπότε κι εμείς περιμένουμε πολλά με τη σειρά μας!

Αξιότιμες κυρίες – δείτε το παρόν κατ’ αρχάς ως ένα καλωσόρισμα στις νέες σας θέσεις κι ένα εγκάρδιο συγχαρητήριο για την επιτυχία της εκλογής σας. Διαθέτετε όλα τα απαραίτητα για μια θητεία που θα αφήσει το στίγμα της στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Έχετε την παιδεία, έχετε την εμπειρία, έχετε το όραμα και την ποιότητα – και το σημαντικότερο, έχοντας υπάρξει κι εσείς πρωταθλήτριες, κατανοείτε σε άλλο επίπεδο κι όχι αφ’ έδρας τις πραγματικές ανάγκες των αθλητών. Γίνετε η αλλαγή που θέλετε να δείτε στους αθλητές μας.

 

Το παρελθόν σας προσφέρει μαθήματα, το μέλλον σας προμηθεύει με όνειρα. Για να αντιμετωπίσετε όσο πιο άμεσα γίνεται τα προβλήματα τα οποία καλείστε να διαχειριστείτε, επιλέξτε σοφά τους συνεργάτες σας. Ας θυμάστε ότι τα μεγάλα έργα δεν είναι αποτέλεσμα δύναμης, αλλά επιμονής. Κι αν έχουμε ανάγκη τα μεγάλα έργα, ας δίνουμε προτεραιότητα στα απλά, τα εύκολα, τα αναγκαία και τα καθημερινά. Ειδικότερα για έναν θεσμό όπως είναι ο ΣΕΓΑΣ – πολλές φορές δεν είναι απαραίτητο να επινοούμε καινούριες ιδέες. Το χρηστό είναι να επινοούμε τρόπους οργάνωσης μέσα στις οποίες θα επινοούνται νέες ιδέες. Μην πείτε «βρήκα τη σωστή ιδέα», «βρήκα την λύση». Ας πείτε «βρήκα μια σωστή ιδέα», «κατέληξα σε μια λύση». Στις νέες σας θέσεις θα κληθείτε να λάβετε και δύσκολες αποφάσεις – όταν αμφιβάλλετε, να θυμάστε ότι ουδείς αλάθητος. Κι όποιος αρνείται να δει τα λάθη του, δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει και να βελτιωθεί. Γι αυτό είναι καλό να γνωρίζουμε και (γιατί όχι;) να ενστερνιζόμαστε κι άλλες απόψεις. Έτσι γινόμαστε πιο δυνατοί, όταν το «εγώ» γίνεται «εμείς». Υπάρχουν πολλοί ικανοί άνθρωποι στο χώρο. Βρείτε τους κι αξιοποιήστε τους. [παρένθεση: ας μου επιτραπεί εδώ να αναφέρω ως παράδειγμα τον άνθρωπο που ανέβασε τον κρητικό αθλητισμό σε άλλο επίπεδο, τον ευφυή κι οικουμενικό κύριο Μάρκο Καλούδη. Οι γνώσεις, οι δεξιότητες και το ήθος του είναι γνωστά τοις πάσι, για ό,τι κι αν χρειαστείτε η οπτική του μπορεί να σας δώσει λύσεις…]. Κι ας είναι τα κριτήρια πρωτίστως και αποκλειστικά αθλητικά: ήθους, παιδείας και γνώσης – όχι πολιτικά. Στον αθλητισμό ας μη χωράνε πολιτικά παιχνίδια – χαμένοι θα είναι οι αθλητές και τελικά η κοινωνία.

Το μυαλό μας πρέπει να είναι σαν ένα οίκημα με πολλά παράθυρα. Αφήστε τον αέρα της γνώσης να μπει από κάθε ανοικτό παράθυρο, χωρίς ωστόσο να επιτρέπετε σε αυτούς τους αέρηδες να σας παρασύρουν και να σας ξεστρατίζουν από το στόχο σας. Κι αν κάποιοι σας θυμώνουν, ας θυμάστε (κι ας θυμόμαστε όλοι…) ότι ο θυμός, όταν τον διαχειριζόμαστε σωστά, αντί για τοξικό συναίσθημα μπορεί να γίνει μια εξαιρετική κινητήρια δύναμη προς τα μπροστά. Ας θυμάστε ότι όταν επαινέσεις τον καλό γίνεται καλύτερος, αν ωστόσο επαινέσεις τον κακό θα γίνει χειρότερος. Η αξιοκρατία, η διαφάνεια, ο σεβασμός κι η κατανόηση ας είναι σύμμαχοί σας – και θα δείτε, τα καλύτερα είναι μπροστά μας, ο ελληνικός αθλητισμός κι η κοινωνία συνολικά το έχει ανάγκη. Τώρα περισσότερο από ποτέ. Το διακύβευμα είναι μεγάλο, αλλά πιστεύω από καρδιάς ότι θα τα καταφέρετε!«Όλοι είμαστε μέρος του παιχνιδιού, κι όλοι είμαστε μέρος της λύσης»!

Κάτι προσωπικό προς την κα Σακοράφα, με το θάρρος που μου δίνει η ηλικία μας. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα, και είναι παντρεμένη με τον κο Κωνσταντίνο Μπιτσάνη από την Αρκαδία, με το οποίο έχουν αποκτήσει 2 αγόρια, 27 και 29 ετών. Την παρακολουθώ και τη θαυμάζω από τα πρώτα της αθλητικά βήματα. Το άστρο της έλαμψε τόσο εντός όσο κι εκτός συνόρων, με 17 πανελλήνια ρεκόρ κι ένα Παγκόσμιο (Ακόντιο). Ως αθλήτρια τη διέκρινε η στιβαρή προσωπικότητα. Σοβαρή, λιγομίλητη, μετρημένη, στα όρια του ανέκφραστου, εξ κι ο χαρακτηρισμός «Τζιοκόντα» που της απέδιδε πάντα ο γράφοντας. Η έκφρασή της ήταν εύκολο να μπερδέψει τους γύρω της, καθώς δεν μπορούσες να πεις αν κλαίει ή γελάει, αν είναι χαρούμενη ή θλιμμένη, κι αυτό ενίσχυε ακόμη περισσότερο τη γοητεία της. Είχα την τύχη να είμαι παρόν όταν έκανε το παγκόσμιο ρεκόρ, στα Χανιά (Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, Στάδιο Έλενας Βενιζέλου, βολή 74,20m), στις 26/09/1982 (17,19 για την ακρίβεια, καταγεγραμμένο!), κι εκείνες οι στιγμές αθλητικού μεγαλείου θα μείνουν αξέχαστες τόσο στη μνήμη μου όσο και στις χιλιάδες των θεατών.

Για την ιστορία, όπως επίσημα έχει καταγραφεί το παγκόσμιο ρεκόρ: Χανιά, 26/09/1982, Στάδιο Έλενα Βενιζέλου, Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών/Γυναικών. Παγκόσμιο ρεκόρ ακοντισμού με βολή 74,20m, στις 17.19, από την αθλήτρια Σοφία Σακοράφα του Γ.Σ Τρικάλων. Έφορος αγωνίσματος ο αείμνηστος Αθανάσιος Δαλιάνης. Γραμματέας Αγωνίσματος η κυρία Ρινακάκη Ουρανία (συλλεκτικό το πινάκιο στο οποίο το κατέγραψε…). Κριτής στη ρίψη και την υπόδειξη μέτρησης ο κύριος Μύρωνας Ανυφαντάκης. Κριτής μέτρησης (με κορδέλα γινόταν τότε…) ο κύριος Τασούλας Αναστάσιος. Εκφωνητής του αγώνα (που ανακοίνωσε και πρώτος το παγκόσμιο ρεκόρ…) ο κος Σπυριδάκης. Σχεδόν 40 χρόνια από τότε, κι όμως λες και ήταν χθες…

ΥΓ: «Η εμπειρία δεν έχει καμία ηθική αξία. Είναι απλώς το όνομα που δίνουμε στα λάθη μας» Oscar Wilde

Γ. Για τον απερχόμενο Πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ, τον ευγενή κύριο Κώστα Παναγόπουλο. «Το έκανε αθόρυβα, αλλά το έκανε ωραία».

Με την αποχώρηση του κύριου Κώστα Παναγόπουλου από την προεδρεία του ΣΕΓΑΣ ένας μεγάλος κύκλος κλείνει για τον ελληνικό στίβο. Θα ήθελα να απευθύνω κι από εδώ ένα τεράστιο «ευχαριστώ» για τα όσα προσέφερε όλα τα χρόνια της θητείας του. Με φαντασία και δημιουργικότητα, και με την υποστήριξη οπωσδήποτε των πανάξιων συνεργατών του παρέλαβε το σημαντικότερο κεφάλαιο του ελληνικού αθλητισμού, τον Κλασσικό Μαραθώνιο Αθηνών, κι από τις άδειες κερκίδες και τους 2500 συμμετέχοντες, το ανέδειξαν σε ένα γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας και λάμψης (60000+ συμμετέχοντες σε όλες τις διοργανώσεις το 2019). Το σημαντικότερο – μέσω των θεσμών του Run Greece κατορθώσατε και σηκώσατε τον κόσμο από τις καρέκλες και τον κάνατε να γνωρίσει τη χαρά του δρόμου. Ήρθατε στον χώρο ως απλός φίλαθλος, και ως απλός φίλαθλος αποχωρείτε. Το κάνατε αθόρυβα, αλλά τα κάνατε καλά. Υποκλινόμαστε με σεβασμό, κι ευχαριστούμε από καρδιάς.

Δ. Μαραθώνιος της Σιένα. Σούπερ εμφάνιση και δικαίωση Καραΐσκου (2:17’58’’). Σταθερή αξία κι άριστη εμφάνιση η Γκλόρια Πριβιλέτζιο (2:37’09’’). Άτυχη η άπειρη Ανδριάννα Βασιλάτου.

Στο Μαραθώνιο της Σιένα ο «αριστούχος» Παναγιώτης Καραΐσκος έκανε μια μεγαλειώδη εμφάνιση, που συνοδεύτηκε με ένα εντυπωσιακό ατομικό ρεκόρ (2:17’58’’), βελτιώνοντας κατά πολύ το 2:22’30’’ που είχε από το 2019 στο Αμβούργο. Τα εύσημα ανήκουν οπωσδήποτε και στον προπονητή του κύριο Σταύρο Καρρέ. Η τακτική που ακολούθησε ο Παναγιώτης ήταν πραγματικά για σεμινάριο, και εκφράζει επακριβώς τις πεποιθήσεις του γράφοντα, σχετικά με τη σημασία του ελέγχου του μέσου ρυθμού του αγώνα. Πράγματι, αν δείτε τα περάσματα του Παναγιώτη, μέχρι και το 30ο χιλιόμετρο κινήθηκε κατά τι συγκρατημένα, ελαφρώς πιο αργά από τον συνολικό μέσο ρυθμό του, για να εξαπολύσει στη συνέχεια την επίθεση του, φρέσκος και δυνατός. Στα τελευταία 12195 μέτρα, εκεί που κερδίζονται οι θέσεις κι οι επιδόσεις, ο Παναγιώτης κυριολεκτικά πετούσε. Να σας αναφέρω ενδεικτικά ότι στο Αμβούργο (2:22’30’’) διένυσε τα τελευταία 12195 σε 41’55’’, όταν στη Σιένα έκανε 39’24’’ (μείον 2’21’’). Για να καταλάβετε πόσο δυνατός ήταν, μπορείτε να συγκρίνετε για την ίδια απόσταση το χρόνο του Κώστα Γκελαούζου (38’33’’, Βαλένθια, τελ. επίδοση 2:14’44’’). Το ότι ο Κώστας κι ο Παναγιώτης κάνουν μαζί κάποιες από τις προπονήσεις τους (long runs) θεωρώ ότι τους βοηθάει αμφότερους, και δείχνει το δρόμο και στους υπόλοιπους. Η αλληλεγγύη και το ευ αγωνίζεσθε μόνο καλό κάνει, σε όλους τους χώρους.

Παναγιώτη, το έχω γράψει πολλές φορές – είσαι για κάτω από το 2:20’00’’, θεωρώ ότι είχες την επίδοση ήδη από το Αμβούργο. Τότε νομίζω ότι δεν ακολούθησες σωστή τακτική, που είναι κι ο ρυθμιστής του αγώνα. Όμως εάν θα τρέξεις στο Βερολίνο, και πάντα καιρού επιτρέποντος, η μέγιστή σου επίδοση είναι το 2:’16’’50 (συν ή πλην 30’’), που είναι και το όριό σου. Μετά το «άριστα» που πήρες στον Ημιμαραθώνιο στο Σχοινιά, πλέον με τη Σιένα παίρνεις και υποτροφία. Το πριμ του γαλακτομπούρεκου σου ανήκει δικαιωματικά! Αριστούχε Παναγιώτη, υποκλίνομαι στη στρατηγική και την τακτική σου. Εύγε!

 

Η Γκλόρια Πριβιλέτζιο έκανε επίσης άριστη εμφάνιση, και με το 2:37’09’’ (δεύτερη καλύτερη ατ. επίδοση) έδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι σταθερή αξία. Αναλύοντας τον αγώνα της, φάνηκε ότι ήθελε να βελτιώσει το ατομικό ρεκόρ της (2:35’28’’, Ρότερνταμ, 2019). Κι ενώ ξεκίνησε δυνατά, φάνηκε ότι δεν μπορούσε να κρατήσει αυτό το ρυθμό μέχρι τέλους και μετά το 30ο το άφησε. Να σας αναφέρω ενδεικτικά ότι στο Ρότερνταμ (2:35’28’’) διένυσε τα τελευταία 12195 σε 45’05’’, όταν στη Σιένα έκανε 45’56’’ (συν 51’’). Ακόμη κι έτσι, έδειξε για άλλη μια φορά την ποιότητά της, κι ότι παραμένει μια εκ των κορυφαίων στη χώρα μας και «λίρα 100» για το σύλλογό της (Γλυφάδα). Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν και στους προπονητές της κκ Γ. Περήφανο και Μ. Χάντζο. Γλυκιά καμικάζι Γκλόρια, παρ’ ότι το τελευταίο σου πεντάρι δεν ήταν το ταχύτερο του αγώνα σου, το πριμ του γαλακτομπούρεκου ανήκει και σε σένα, για τη δεύτερη καλύτερη σου επίδοση. Εύγε!

Η άτυχη αλλά κι άπειρη Ανδριάννα Βασιλάτου, άφησε την προσπάθειά της ημιτελή. Δεν πειράζει Ανδριάννα. Έδειξες ότι είσαι πολύ δυνατή, όπως και να χει. Η αποτυχία είναι η μητέρα της επιτυχίας, μην επιτρέψεις σε μια κακή εμφάνιση να σε επηρεάσει. Μέσα από τα λάθη μας γινόμαστε καλύτεροι – δες τη Γκλόρια πόσο δυνατή επέστρεψε μετά από μια αντίστοιχη μέρα… Δουλειά, δουλειά και περισσότερη δουλειά, και θα δεις, σε περιμένουν υπέροχα πράγματα. Τις ευχές μου!

Ε. Αντί επιλόγου

Αντί επιλόγου, κάτι προσωπικό χάριν αστεϊσμού, για την Γκλόρια Πριβιλέτζιο και τον Παναγιώτη Καραΐσκο: ρώτησα το χρόνο να μου πει τη λύση για την ηλικία σας (33 ετών και οι δυο),και μου πε ότι αξίζετε για δυο εικοσιπεντάρηδες! Παρ’ ότι ξεκινήσατε πρωταθλητισμό σε μεγάλη ηλικία, έχετε ακόμη να δώσετε. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για το φίλο μου Γιάννη Ζερβάκη (37 ετών) (η σχέση μας επιτρέπει τα πειράγματα…), που στον Μαραθώνιο (και μόνο – γιατί στα 5 και στα 10 χιλιόμετρα εξακολουθεί να αριστεύει…)έχει μείνει μετεξεταστέος τα τελευταία 4 χρόνια! Θα καταφέρει να περάσει την τάξη πέφτοντας κάτω από το 2:23’00’’ ο σημαιοφόρος (μαζί με την Ελευθερία Πετρουλάκη) και κορυφαίος της Κρήτης; Για να δούμε! Κλείνοντας, να στείλω τις ευχές και την αγάπη μου στον Λάμπρο Μαλτέζο, που στις 16/05 θα αγωνιστεί στο Μιλάνο (έχω τρέξει εκεί, πανέμορφος αγώνας…). Με το καλό στο 2:23’40’’. Πολύ αγάπη επίσης και στον Νίκο Τσικούρα, που όπως και πολλοί συμπατριώτες μας, διανύει μια πολύ δύσκολη περίοδο (σεισμόπληκτος). Με το καλό και πάλι κοντά μας Νίκο…

ΥΓ: Οι πρωταθλητές οφείλουν να συνυπάρχουν, με οδηγό τον αλληλοσεβασμό και την αλληλεγγύη. Η συνύπαρξη είναι ο φρουρός που προστατεύει από τη μοναξιά. Η μεγαλύτερη επιτυχία βρίσκεται στην ενότητα και την ομόνοια…

ΥΓ2: Το σώμα μας έχει τεράστιες δυνατότητες αυτοθεραπείας. Ύψιστη σημασία έχει πάντα η διατροφή, η κίνηση, το περιβάλλον, ο τρόπος ζωής, ο τρόπος σκέψης…

ΥΓ3: Βαγγέλης Βαγιανός Πειραϊκός Σύνδεσμος: Παλιός αθλητής μαραθωνοδρόμος με ατομικό ρεκόρ 2:22:36 και το έκανε στο Μάντσεστερ το 1973. Υπήρξε προπονητής πολλών αθλητών εκ των οποίων οι Παπαναστασίου, Τρίγκας, Πόλλια και άλλους. Γεννήθηκε το 1946 στον Πειραιά και απεβίωσε σήμερα. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους του. Καλό Ταξίδι!

Καλό Πάσχα, καλή Ανάσταση! Υγεία κι αγάπη σε όλους…

Με τιμή, Στέφανος Αντωνάκης, Ηράκλειο, 22/04/2021