Η Κένυα δεν είναι πολύ δυνατή μόνο στους αγώνες δρόμου, αλλά και σε εκείνους του ανωμάλου. Οι Κενυάτες έχουν ξεκινήσει να επικρατούν σε μεγάλο βαθμό και σε αυτού του είδους τους αγώνες. Από το 2000 κι έπειτα, η Κένυα έχει κερδίσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα ανωμάλου εδάφους τέσσερις φορές στους άνδρες και έξι στις γυναίκες. Σημαντικό είναι να πούμε ότι και ο πρώην κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 10.000 μέτρα, στον ημιμαραθώνιο και στον μαραθώνιο, Paul Tergat είχε κερδίσει τις χρονιές 1995, 1996, 1997, 1998 και 1999, δηλαδή πέντε συνεχόμενες φορές.

Από την πρώτη φορά που διοργανώθηκε το παγκόσμιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου στο Βάρεγκεμ του Βελγίου το 1973, η Κένυα έχει κερδίσει συνολικά 24 φορές στους άνδρες και 12 φορές στις γυναίκες. Με μία πρώτη ματιά, τα στατιστικά της Κένυας δεν δείχνουν κάποια «κυριαρχία». Αλλά από την άλλη, ο τρομερός δρομέας Kenenisa Bekele κέρδισε έξι φορές ανάμεσα στο 2000 και το 2010, κάτι το οποίο δεν μειώνει την κυριαρχία της Κένυας.



Το τρέξιμο σε ανώμαλο έδαφος στην Κένυα είναι -όπως και στις ΗΠΑ- αρκετά δημοφιλές στην δρομική κοινότητα και είναι συχνά ένας τρόπος για κάποιον να σπουδάσει στις ΗΠΑ ή να λάβει ένα συμβόλαιο για να γίνει επαγγελματίας δρομέας. Από τότε που οι αθλητές το κατάλαβαν αυτό, η κυριαρχία των δρομέων στο συγκεκριμένο αγώνισμα ανεβαίνει σταθερά και σταδιακά από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η πρώτη φορά που οι Κενυάτες τράβηξαν την προσοχή στις ΗΠΑ ήταν γύρω στο 1970, όταν αθλητές όπως οι John Ngeno, Mike Musyoki και Herny Rono κατέκτησαν αρκετούς τίτλους όσο σπούδαζαν στην χώρα. Το 1981, η Κένυα έκανε το ντεμπούτο της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο στο ομαδικό.

Το τερέν που γίνονται οι προπονήσεις είναι κάτι το πολύ γνωστό στους Κενυάτες δρομείς. Σχεδόν σε κάθε προπόνηση ενδυνάμωσης, υπάρχουν πολλά μέτρα ανηφόρας, με μακριά, αλλά και κοντά μονοπάτια που πηγαίνουν είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω. Πολλές φορές οι Κενυάτες συναντούν στην πατρίδα τους τερέν με πολλές μικρές πέτρες, συνεπώς τα πόδια τους πρέπει να μάθουν να ακουμπάνε το έδαφος διαφορετικά σε κάθε επαφή, αλλά και να μάθουν πως να τρέχουν σε έδαφος με λάσπες, όταν έχει βρέξει. Τα endurance runs στην Κένυα είναι κάτι το πολύ απολαυστικό και η προπόνηση είναι πολύ απαιτητική για το σώμα και το μυαλό. Το τρέξιμο σε ένα τόσο δύσκολο τερέν δεν αποδίδει μόνο στους αγώνες δρόμου και στον στίβο, αλλά και στους αγώνες ανωμάλου εδάφους, εκεί όπου η λάσπη, το περίεργο τερέν και οι ανηφόρες είναι το ζητούμενο. Το να ενσωματώνουμε περισσότερες προπονήσεις σε ανώμαλο έδαφος στο πρόγραμμά μας, μπορεί μόνο να βελτιώσει την αντοχή μας, αλλά και την δύναμη στα πόδια μας.

 

Οι πρώτοι αγώνες ανωμάλου εδάφους στην Κένυα συνήθως ξεκινούν το Νοέμβριο. Σε έναν αγώνα 10 χιλιομέτρων για παράδειγμα, εάν κάποιος θέλει να κερδίσει χρειάζεται να τρέξει με ρυθμό 2:50 με 2:52 λεπτών ανά χιλιόμετρο στο υψόμετρο του Ίτεν (2.400 μ.). Αυτό δείχνει και τις ικανότητες και την ετοιμότητα που έχουν οι Κενυάτες δρομείς, όταν ξεκινάει κάθε νέα αγωνιστική σεζόν. Άλλες μικρές διοργανώσεις ανωμάλου εδάφους στην Κένυα, ουσιαστικά γίνονται σαν μικρές, δύσκολες προπονήσεις. Το εθνικό πρωτάθλημα γίνεται συνήθως στα μέσα Φεβρουαρίου. Οι καλύτεροι δρομείς επιλέγονται για να εκπροσωπήσουν την Κένυα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Λόγω της υψηλής κατάταξης της Κένυας, όλοι είναι σε ετοιμότητα και σε καλή φόρμα για να προκριθούν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ανωμάλου εδάφους διοργανώνεται συνήθως την τρίτη εβδομάδα του Μαρτίου και είναι το πρώτο μεγάλο «highlight» της σεζόν για τους Κενυάτες δρομείς. Ένας παγκόσμιος τίτλος στο ανώμαλο έδαφος έχει μεγάλη αξία και σημασία στην Κένυα, καθώς είναι και κάτι που ελκύει τους νεαρούς δρομείς.

Η ειδική προπόνηση για την σεζόν του ανωμάλου στην Κένυα γίνεται για λίγο καιρό. Σε κάθε κανονική περίοδο προετοιμασίας, υπάρχουν intervals, hill sprints και ενισχυμένη προπόνηση για τα πόδια, τον κορμό και την ενδυνάμωση των αθλητών. Τις τελευταίες εβδομάδες, πάντως, οι δρομείς εστιάζουν περισσότερο στο κομμάτι του ανωμάλου εδάφους.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε μερικά παραδείγματα των προγραμμάτων που ακολουθούν οι Κενυάτες αθλητές:

- 9-10 χιλιόμετρα fartlek σε ανώμαλο έδαφος και ασκήσεις στο γυμναστήριο

- 6-7 χιλιόμετρα γρήγορο τρέξιμο + 10-20 x 100 μ. διασκελισμοί (με προσπάθεια στο 60-70%)

- 20 x 300 μ. σε ανηφόρα σε 46 με 48 δευτερόλεπτα

- 6-10 χιλιόμετρα easy jogging σε πίστα ανωμάλου εδάφους

- 2-3 φορές την εβδομάδα ασκήσεις σε γυμναστήριο

Στην Κένυα οι δρομείς εστιάζουν πολύ στην προπόνηση σε ανώμαλο έδαφος, από μικρή ηλικία. Παρακάτω σας αναλύω με περισσότερες λεπτομέρειες το γιατί οι προπονήσεις σε ανώμαλο έδαφος είναι τόσο σημαντικές.

Μπορείτε να δείτε και το εβδομαδιαίο πρόγραμμα νεαρών δρομέων στην Κένυα παρακάτω:

Το πιο σημαντικό κομμάτι στο ανώμαλο έδαφος είναι πιθανότατα η ενδυνάμωση. Δεν θα γίνεις καλός δρομέας στο συγκεκριμένο αγώνισμα εάν δεν έχεις αντοχή και δύναμη.

 

Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα κορυφαίων δρομέων που ήταν επιτυχημένοι στις διοργανώσεις ανωμάλου εδάφους, αλλά δεν κατάφεραν να έχουν ανάλογη επιτυχία και στις άλλες διοργανώσεις, λόγω έλλειψης συγκέντρωσης στην προπόνηση αντοχής. Αυτός είναι και ένας λόγος που πολλοί δρομείς εντάσσουν τους αγώνες ανωμάλου εδάφους στο χειμερινό τους πρόγραμμα, με σκοπό να είναι έτοιμοι για την υπόλοιπη σεζόν τους.

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ανωμάλου εδάφους ακυρώθηκε το 2020 και το 2021 λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε το ποιοι Κενυάτες θα αγωνιστούν και εάν κάποιος νεαρός, κάποιο ανερχόμενο αστέρι της χώρας είναι σε θέση να κάνει τη διαφορά.