Πολλοί δρομείς επιλέγουν να τρέξουν τις περισσότερες διαδρομές τους σε πεζοδρόμιο, κάτι που αποδεικνύεται λάθος.

Οι περισσότεροι ελίτ αθλητές προπονούνται ελάχιστα σε πεζοδρόμια, ενώ οι δρομείς της Ανατολικής Αφρικής χρησιμοποιούν ως επιφάνεια μετάβασης τους χωματόδρομους και όχι το πεζοδρόμιο.

Σε ιδανικές συνθήκες θα έπρεπε η προπόνηση σας να είναι σε μεγαλύτερο βαθμό σε επιφάνειες εκτός δρόμου, ώστε το σώμα σας να μπορεί να συνηθίσει όλες τις μεταβολές. Επιπλέον αυτή η εναλλαγή κάνει καλό στο νευρομυϊκό σας σύστημα και σας αναγκάζει να κάνετε κάποιες αλλαγές στο τρέξιμο σας, ενεργοποιώντας το σώμα και το μυαλό.

Φυσικά υπάρχουν μερικά πρακτικά εμπόδια ακόμη και στην εύρεση πεζοδρομίου σε μια πόλη, ωστόσο είναι αναγκαίο να βελτιώσετε το τρέξιμο εκτός δρόμου και γι’ αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε και τη φαντασία σας.

Βρείτε κάποιο πάρκο ή ένα μέρος που να έχει γρασίδι, ώστε να δοκιμάσετε κι εκεί το τρέξιμο σας. Μην κολλήστε σε τυχόν μονοπάτια που υπάρχουν στο πάρκο αλλά επιλέξτε να τρέξετε στο χώμα ή ακόμη και στη λάσπη.

Παρόλο που δεν υπάρχουν ενδείξεις που να υποδηλώνουν ότι το τρέξιμο σε σκληρές επιφάνειες αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού, για μεγαλύτερη επιτυχία καλό θα ήταν να δοκιμάσετε και νέες επιφάνειες. Οι ειδικοί έχουν καταλήξει ότι ο δρομέας θα πρέπει να έχει προπονηθεί σε όλες τις επιφάνειες (σκυρόδεμα, σκληρά μονοπάτια, γρασίδι, άμμο, λάσπη) για μέγιστη επιτυχία.

Καθώς λοιπόν αυξάνετε την προπόνηση σας για τον επόμενο αγώνα σας σκεφτείτε την αλλαγή επιφανειών και προσπαθήστε να την εντάξετε στο πρόγραμμά σας.