Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου συμπληρώνει φέτος 55 χρόνια ιστορίας. Πρόκειται για μια διοργάνωση που σταδιακά εξελίχτηκε και παραμένει ως σήμερα σημείο αναφοράς για τον κλασικό αθλητισμό της γηραιάς ηπείρου κατά τη χειμερινή περίοδο.

Η γαλανόλευκη κυμάτισε στις 36 από τις 37 προηγούμενες εκδόσεις του θεσμού. Δεν υπήρξε ελληνική συμμετοχή το 1979 στη Βιέννη.

 

Από το 1970 μέχρι και το 1990 το Πρωτάθλημα διεξαγόταν σε ετήσια βάση. Μάλιστα, το 1985 φιλοξενήθηκε στο ολοκαίνουργιο (τότε) Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας – μια… περίεργη για τα ελληνικά χρώματα διοργάνωση. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι το 1985 δεν υπήρχε κλειστός χώρος προπόνησης στην Ελλάδα παρά μονάχα κάποιες φτωχά εξοπλισμένες αίθουσες κάτω από κερκίδες μεγάλων σταδίων, γεγονός που προσδίδει νότες ηρωισμού σε όσες διακρίσεις προηγήθηκαν.

Το 2002 ήταν η τελευταία φορά διεξαγωγής της διοργάνωσης σε ζυγά έτη. Από 2005 έγινε η μετάβαση σε μονά έτη.

Σε τρεις συνέχειες (σήμερα, αύριο και μεθαύριο) θα σας παρουσιάσουμε μια νοσταλγική αναδρομή της ελληνικής προϊστορίας στην 55χρονη ιστορία του θεσμού. Τις κορυφαίες στιγμές, τις ατυχίες, αλλά και τις απογοητεύσεις…

Οι Ευρωπαϊκοί Αγώνες

Επίσημα η διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος κλειστού στίβου εκκίνησε το 1970, ωστόσο η πρώτη αγωνιστική πανευρωπαϊκή μάζωξη σε σάλα έγινε στις 26 Μαρτίου 1966 στο Βεστφάλενχάλε του Ντόρτμουντ στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Αγώνων σε κλειστό στίβο. Οι πρώτοι Έλληνες που μετείχαν στη διοργάνωση ήταν ο Δήμος Μαγκλάρας στο μήκος, 8ος στον προκριματικό με 7.24 (στον τελικό περνούσαν οι έξι πρώτοι) και ο Κύπριος Λουκάς Λουκά στη σφαίρα, 11ος με 16.23.

Η εν λόγω διοργάνωση διεξήχθη ακόμα το 1967 στην Πράγα και το 1969 στο Βελιγράδι, χωρίς ελληνική συμμετοχή, καθώς και το 1968 στη Μαδρίτη με τον Χάρη Αϊβαλιώτη να κατατάσσεται 15ος στα 50 μ. με 6.07 και τον Δήμο Μαγκλάρα 7ος στο μήκος με 7.18.

14-15 Μαρτίου 1970, Γάνδη

Ένας άλλα… λέων, ο Χρήστος Παπανικολάου το 1970 στο Βέλγιο. Ήταν η μοναδική ελληνική παρουσία στο 1ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Μπορεί σήμερα, 55 χρόνια αργότερα, η τελική κατάταξη του Τρικαλινού πρωταθλητή να φαντάζει ως επιτυχία, αλλά για τον μετέπειτα (την ίδια χρονιά) παγκόσμιο ρέκορντμαν, επρόκειτο για μια άλλη μια απογοήτευση, καθώς ήταν η τρίτη στη σειρά 4η θέση σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση. Είχαν προηγηθεί οι αντίστοιχες το 1968 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού και το 1969 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο στάδιο Καραϊσκάκη.

Ο Παπανικολάου πέρασε με την πρώτη το 4.70, το 4.90 και τα 5.00, αλλά απέτυχε στα 5.10 και έμεινε πίσω από τους γνωστούς αντιπάλους του εκείνη την εποχή, Σουηδό Κιέλ Ίσακσον (5.25) και Ανατολικογερμανό Βόλφγκανγκ Νόρντβιγκ (5.20), αλλά και τον νικητή-έκπληξη του αγώνα 19χρονο Γάλλο Φρανσουά Τρακανελί, ο οποίος ξεπέρασε τα 5.30.

Ο Σπήλιος Ζαχαρόπουλος

13-14 Μαρτίου 1971, Σόφια

Εξαμελής η ελληνική αποστολή και… αρρένων. Καλύτερη εμφάνισή από τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο στα 60 μέτρα. Και στις τρεις κούρσες του έγραψε 6.8. Στον τελικό ήταν 5ος. Άτυχος ο Χρήστος Παπανικολάου τραυματίστηκε στο αριστερό πόδι στην πρώτη προσπάθειά του στα 4.90.

Στους προκριματικούς αποκλείστηκαν οι Σταύρος Μερμήγκης στα 800 μ. (1.57.8), Σπήλιος Ζαχαρόπουλος στα 1.500 μ. (3.53.6) και Στράτος Βασιλείου στα 60μ. με εμπόδια (8.1). Ο Βασίλης Παπαδημητρίου αγωνίστηκε απ’ ευθείας στον τελικό του ύψους και ήταν 15ος με 2.05.

11-12 Μαρτίου 1972, Γκρενόμπλ

Θρίαμβος για την ελληνική ομάδα στη γαλλική πόλη. Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος κατέκτησε το πρώτο μετάλλιο της χώρας μας στο θεσμό, την πρώτη μέρα της διοργάνωσης, με χρόνο 5.82 στα 50 μέτρα. Η κούραση από τους τρεις γύρους, ίσως του στέρησε τη νίκη, αφού στον προκριματικό σημείωσε την καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο αγώνισμα με 5.75, ενώ στον ημιτελικό πρώτευσε και πάλι με 5.77. Ο Σοβιετικός μετέπειτα Ολυμπιονίκης, Βαλερί Μπορζόφ κέρδισε το χρυσό μετάλλιο ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του «φτερωτού γιατρού» από τον προκριματικό.

Εξίσου εντυπωσιακός ήταν την επόμενη μέρα και ο Σπήλιος Ζαχαρόπουλος στα 1.500 μέτρα. Με εκπληκτική κούρσα και πολλές δυνάμεις στα τελευταία μέτρα, τερμάτισε 2ος σε 3.46.08, νέο πανελλήνιο ρεκόρ, με τους περίπου 300 Έλληνες στην εξέδρα να φωνάζουν «Ελλάς-Ελλάς». Αξίζει να σημειωθεί ότι η πίστα ήταν 180 μέτρων.

Στον προκριματικό των 50 μ. με εμπόδια περιορίστηκε ο Στράτος Βασιλείου με χρόνο 6.80.

10-11 Μαρτίου 1973, Ρότερνταμ

Ο λογαριασμός που άνοιξε το 1972, έμεινε… ανοιχτός την επόμενη χρονιά στο Αχόι του Ρότερνταμ, χάρη στον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο. Ο πρωταθλητής του ΠΑΟΚ ξεπέρασε με τεχνική στραντλ το 2.17 και ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου.

Στο κύκνειο άσμα του στο θεσμό, ο Χρήστος Παπανικολάου ήταν 5ος με 5.25, ενώ ο Στράτος Βασιλείου τερμάτισε σε 8.25 στα 60 μ. με εμπόδια και σταμάτησε στον προκριματικό.

Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος.

9-10 Μαρτίου 1974, Γκέτεμποργκ

Με εφτά άνδρες μετείχε η Ελλάδα στη Σουηδία. Μετάλλιο δεν ήρθε αυτή τη φορά. Καλύτερη εμφάνιση από τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο στα 60 μέτρα. Έτρεξε τον προκριματικό σε 6.74, τον ημιτελικό σε 6.71 και τον τελικό σε 6.73, χρόνος που του έδωσε την 8η θέση.

Άτυχος στάθηκε ο 20χρονος Οδυσσέας Παπατώλης στο ύψος. Ξεπέρασε με τη δεύτερη τα 2.14, αλλά αισθάνθηκε ενοχλήσεις και εγκατέλειψε, όντας 10ος. Το χάλκινο μετάλλιο κρίθηκε στα 2.17. Ομοίως και ο Βασίλης Παπαδημητρίου αποχώρησε με ενοχλήσεις μετά τη δεύτερη προσπάθειά του στα 2.10. Ο «Μπίλυ» ήταν 20ος με 2.05 και ο Δημήτρης Πατρώνης 19ος με την ίδια επίδοση.

Με 15.66 ο Απόστολης Καθηνιώτης ήταν 9ος στον απ’ ευθείας τελικό του τριπλούν, ενώ ο Στράτος Βασιλείου με 8.08 στα 60 μ. με εμπόδια και ο Στράτος Ονισηφόρου με 48.73 στα 400 μ. δεν προχώρησαν γύρο.

8-9 Μαρτίου 1975, Κατοβίτσε

Στην πίστα των 160 μ. της πολωνικής πόλης καταγράφηκε η πρώτη ελληνική γυναικεία συμμετοχή με την Μαρούλα Λάμπρου, 8η στο μήκος με 6.03. Η Κύπρια πρωταθλήτρια έτρεξε και στα 60 μ. (7.76).

Ξεχώρισε επίσης ο Σταύρος Τζιωρτζής με την 5η θέση στα 400 μέτρα. Σημείωσε 48.69 στον προκριματικό, 50.13 στον ημιτελικό και 50.90 στον τελικό.

Στην πέμπτη και τελευταία εμφάνισή του σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου, ο Στράτος Βασιλείου αποκλείστηκε νωρίς με 8.21 στα 60 μ. εμπόδια. Στο αγώνισμα μετείχε και ο Γιώργος Μανδέλλος (8.15). Ο Δημήτρης Πατρώνης πήδηξε 2.13 στο ύψος και ήταν 12ος, ενώ ο Παναγιώτης Χατζηστάθης ύστερα από άκυρα στις δύο πρώτες προσπάθειες, περιορίστηκε σε ένα έγκυρο στα 5.48 (9ος).

21-22 Φεβρουαρίου 1976, Μόναχο

Επιστροφή στο βάθρο, με τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο να γίνεται ο πρώτος Έλληνας με δύο ευρωπαϊκά μετάλλια. Αυτήν τη φορά κράτησε το καλύτερο για τον τελικό, με νέο πανελλήνιο ρεκόρ, 6.67, στα 60 μέτρα. Στους προηγούμενους γύρους είχε τρέξει σε 6.80 και 6.74. Ο Σεραφείμ Λιάπης σταμάτησε στον προκριματικό (6.99).

Το μετάλλιο άγγιξε και ο Σταύρος Τζιωρτζής στα 400 μέτρα. Με 48.12 και 47.62 ήταν ο γρηγορότερος στους προκριματικούς και τους ημιτελικούς. Στον τελικό των τεσσάρων αθλητών, όμως, κλείστηκε στη σύγκλιση των αθλητών, σπατάλησε πολλές δυνάμεις στο κυνήγι των προπορευόμενων και με 48.51 τερμάτισε τέταρτος, χάνοντας το μετάλλιο για 5/100.

Εξαιρετική η Μαρούλα Λάμπρου, ήταν 5η στο μήκος με 6.27, ενώ ο Δημήτρης Κυτέας ήταν 7ος με 5.10 στο επί κοντώ. Σε τελικό, στα 3.000 μ., έτρεξε ο Σπήλιος Ζαχαρόπουλος, στην επιστροφή του στο θεσμό. Στον προκριματικό σημείωσε 8.10.0 και στον τελικό 8.05.2, για να καταλάβει την έβδομη θέση.

Γύρο πέρασε και ο Γιώργος Μανδέλλος στα 60 μ. με εμπόδια (8.05 και 8.03). Μετείχαν ακόμα ο Κωνσταντίνος Γαργαρέττας στα 800 μ. (1.52.0), ο Φώτης Κούρτης στα 1.500 μ. (3.49.9) και ο Δημήτρης Πατρώνης στο ύψος (2.05).

Ήταν η διοργάνωση με την μεγαλύτερη – έως τότε – αποστολ, δέκα άτομα.

Ο Βασίλης Παπαδημητρίου.

12-13 Μαρτίου 1977, Σαν Σεμπαστιάν

Μικρή σε μέγεθος η ελληνική συμμετοχή στη Χώρα των Βάσκων. Στο μήκος ο Παναγιώτης Χαζηστάθης ήταν 12ος με 7.41, ενώ ο Στράτος Μερμήγκης στα 800 μ. (1.52.9) και ο Παναγιώτης Παλληκάρης στα 1.500 μ. (3.45.4) αποκλείστηκαν στον α’ γύρο.

11-12 Μαρτίου 1978, Μιλάνο

Πενιχρά τα αποτελέσματα της ελληνικής παρουσίας. Ο Γιώργος Καπερώνης ήταν 12ος στο τριπλούν με 15.73, ενώ ο Ηλίας Σακελλαριάδης απέτυχε τρεις φορές στα 5.00 στο επί κοντώ.

1-2 Μαρτίου 1980, Ζιντελφίγκεν

Η Ελλάδα επέστρεψε στη διοργάνωση μετά την απουσία της το 1979 (24-25/2) στη Βιέννη, χωρίς αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Ο Δημήτρης Δεληφώτης πήδηξε 7.50 το μήκος και ήταν 12ος, ενώ ο 31χρονος Σταύρος Τζιωρτζής, στην τελευταία του εμφάνιση και ο 19χρονος Ανδρέας Προβελλέγιος, στην παρθενική του συμμετοχή, αποκλείστηκαν νωρίς στα 400 μ. με επιδόσεις 47.72 και 48.95 αντίστοιχα.

21-22 Φεβρουαρίου 1981, Γκρενόμπλ

Η δεύτερη φορά τέλεσης του Πρωταθλήματος στην Γκρενόμπλ δεν στέφθηκε με την ίδια επιτυχία όπως η πρώτη για την ελληνική ομάδα. Ξεχώρισε η Σουλτάνα Σαρούδη με την 5η θέση στη σφαίρα και πανελλήνιο ρεκόρ, 17.44. Μετείχαν ακόμα ο Νίκος Χαλάτσης στα 3.000 μ. (9.11.0) και σε απ’ ευθείας τελικούς ο Δημήτρης Πατρώνης στο ύψος (23ος με 2.05), ο Δημήτρης Δεληφώτης στο μήκος (14ος με 7.26) και ο 36χρονος Ελληνοκύπριος Λουκάς Λουκά με τρεις άκυρες βολές στη σφαίρα.

6-7 Μαρτίου 1982, Μιλάνο

Το μετάλλιο δεν ήρθε για την ελληνική αποστολή, αλλά υπήρξαν αρκετά καλά πλασαρίσματα. Η Σουλτάνα Σαρούδη ήταν 4η στη σφαίρα με 17.52 (για το μετάλλιο χρειαζόταν 18.50), ο Δημήτρης Μίχας 5ος με πανελλήνιο ρεκόρ, 16.52, στο τριπλούν και ο Χρήστος Παπαχρήστος 8ος στον τελικό των 1.500 μ. με 3.49.26. Ο Τρικαλινός δρομέας τα έδωσε όλα στον προκριματικό της προηγούμενης μέρας, όταν με 3.41.67 κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ.

Ο Χρήστος Καραγεώργος αγωνίστηκε στα 5.000 μ. βάδην και, αν και τραυματίστηκε, τερμάτισε (6ος) με 21.00.69, ενώ στο ύψος Δημήτρης Καττής και Μιχάλης Μινούδης πήδηξαν 2.19 και 2.15 και ήταν 16ος και 17ος.

5-6 Μαρτίου 1983, Βουδαπέστη

Με τρεις αθλητές ταξίδεψε η Ελλάδα στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας. Η εμφάνισή τους ήταν αρκετά καλή, με τον Δημήτρη Δεληφώτη να είναι 7ος με 7.73 (στα 7.82 το βάθρο), τον Χρήστο Παπαχρήστο 6ος στα 3.000 μ. με 8.00.10 (αμφότεροι πέτυχαν πανελλήνια ρεκόρ – ο δεύτερος κατέρριψε την επίδοση του προπονητή του, Σπήλιου Ζαχαρόπουλου). Ο Γιώργος Πετράκης, που του άρεσε να οδηγεί τις κούρσες, πέρασε με χρόνο (3.43.97) στον τελικό των 1.500 μ., όπου ήταν 9ος 3.48.91.

3-4 Μαρτίου 1984, Γκέτεμποργκ

Ο Σπύρος Ανδριόπουλος και η Σίσσυ Πανταζή ήταν οι μοναδικοί εκπρόσωποι της Ελλάδας, στην πρώτη διοργάνωση κατά την οποία η Κύπρος αγωνίστηκε με δική της ομάδα . Ο πρώτος τερμάτισε 7ος στα 3.000 μ. σε 8.04.98, ενώ η Πανταζή σημείωσε 24.59 στα 200 μέτρα.

2-3 Μαρτίου 1985, Φάληρο

Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας εγκαινιάστηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1985 και κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος δεν έπεφτε καρφίτσα, μολονότι η ελληνική παρουσία ήταν φτωχή. Στην απουσία διάκρισης συνετέλεσε ο αποκλεισμός έξι μελών της εθνικής ομάδας (άλλοι οχτώ τέθηκαν σε προσωρινή διαθεσιμότητα) λόγω υπονοιών για χρήση απαγορευμένων ουσιών. Έτσι απεφάνθη ιδιωτικό εργαστήριο έπειτα από ελέγχους που διενεργήθηκαν στις 17 και 27 Φεβρουαρίου. Ο ΣΕΓΑΣ προληπτικά και υπό το φόβο του σκανδάλου, τους απέσυρε και απέρριψε τα αιτήματά τους να αγωνιστούν με δική τους ευθύνη. Αργότερα, όταν εξετάστηκαν τα δείγματα στο πιστοποιημένο εργαστήριο της Ρώμης, διαπιστώθηκε ότι αποκλείστηκαν άδικα.

Εν τέλει, αγωνίστηκαν και αποχαιρέτησαν νωρίς-νωρίς μόλις τέσσερις αθλητές στα εξής αγωνίσματα οι: 60 μ.: Κοσμάς Στράτος (6.83), 200 μ.: Γιώργος Βαμβακάς (21.94), Στράτος (22.02), Γιώργος Καΐκης (22.34), 400 μ.: Θανάσης Καλογιάννης (47.76).

Οι έξι που δεν αγωνίστηκαν ήταν οι Σωτήρης Τέφας (60 μ.), Νίκος Τσιαντάς (60 μ. εμπ.), Δημήτρης Καττής (ύψος), Δημήτρης Κουτσούκης (σφαίρα), Δημήτρης Μίχας (τριπλούν) και Σίσσυ Πανταζή (60 μ. εμπ.). Όλοι τους επέστρεψαν στους αγωνιστικούς χώρους μετά τη δικαίωσή τους.

22-23 Φεβρουαρίου 1986, Μαδρίτη

Στους δρόμους από τα 800 μ. έως τα 3.000 μ. μετείχαν οι Έλληνες στην ισπανική πρωτεύουσα. Μόνο ο Σωτήρης Μουτσανάς κατάφερε να περάσει γύρο στα 800 μ. τρέχοντας σε 1.53.68 στον προκριματικό. Στα ημιτελικά πέτυχε 1.51.26 και ήταν 8ος συνολικά. Μετείχαν ακόμα ο Σεραφείμ Παλληκάρης στα 800 μ. (1.55.29), ο Νίκος Τσιάκουλας στα 1.500 μ. (3.49.54), καθώς και οι Γιώργος Πετράκης (8.22.22) και Παναγιώτης Φωτίου (8.49.97) στα 3.000 μέτρα.

21-22 Φεβρουαρίου 1987, Λιεβάν

Άλλη μια ολιγομελής ελληνική εκπροσώπηση. Ξεχώρισε ο 20χρονος Δημήτρης Χατζόπουλος με 7.85, νέο πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος και 8η θέση. Η Μαρίνα Σκορδή σημείωσε 24.78 στα 200 μ. και ο 34χρονος Χρήστος Καραγεώργος 20.33.58 στον τελικό των 5.000 μ. βάδην, επίδοση που τον έφερε στη 12η θέση. Στον προκριματικό είχε πετύχει 20.18.13.

5-6 Μαρτίου 1988, Βουδαπέστη

Ο Δημήτρης Κουτσούκης, 8ος στη σφαιροβολία με 19.25, κατέλαβε την καλύτερη θέση μεταξύ των Ελλήνων. Ο Παναγιώτης Φωτίου έτρεξε σε 8.26.42 τα 3.000 μ., η Μαρίνα Σκορδή σε 7.59 τα 60 μ. και σε 24.12 τα 200 μ. και η Νίκη Μπακογιάννη πήδηξε 1.85 στον απ’ ευθείας τελικό του ύψους όπου ήταν 12η.

Η Νίκη Μπακογιάννη.

18-19 Φεβρουαρίου 1989, Χάγη

Τα μέλη της ελληνικής ομάδας στη δεύτερη διοργάνωση επί ολλανδικού εδάφους αυξήθηκαν σε εφτά. Οι καλύτερες θέσεις ήρθαν από το ύψους, με την Νίκη Μπακογιάννη να είναι 5η με 1.84 και τον Παναγιώτη Κονταξάκη 8ο με 2.24. Ο 20χρονος Λάμπρος Παπακώστας ήταν 12ος με 2.15 και η Νίκη Γκαβέρα 13η με 1.75. Ο Δημήτρης Κουτσούκης ήταν 9ος στη σφαίρα με 18.93, ο Νίκος Βούζης τερμάτισε σε 3.49.76 στον προκριματικό των 1.500 μ. και η Βούλα Πατουλίδου σε 7.42 στα 60 μέτρα, μένοντας για 2/100 εκτός τελικού.

3-4 Μαρτίου 1990, Γλασκόβη

Για πρώτη φορά η ελληνική αποστολή αρίθμησε μια ντουζίνα άτομα, δείγμα της ανόδου του στίβου στη χώρα μας. Και πάλι ο Δημήτρης Κουτσούκης στη σφαίρα πέτυχε την καλύτερη θέση (7η) με 19.32. Η Βούλα Πατουλίδου αποκλείστηκε σε κούρσα μπαράζ από τον τελικό των 60 μ. με εμπόδια. Ξεκίνησε με 8.29 στον προκριματικό, συνέχισε με 8.08, πανελλήνιο ρεκόρ, στον ημιτελικό και, λίγο αργότερα, στο μπαράζ με τη Γερμανίδα Κάρεν Γιουνγκ κάλυψε την απόσταση σε 8.12. Η Πατουλίδου έτρεξε και στα 60 μ. και πέτυχε 7.44, επηρεασμένη από δύο άκυρες εκκινήσεις (η μία δική της).

Σε απ’ ευθείας τελικούς είχαμε: στο ύψος η Νίκη Μπακογιάννη 8η με 1.88 και η Νίκη Γκαβέρα 13η με 1.80, στο μήκος ο Σπύρος Βασδέκης 17ος με 7.50 και ο Κώστας Κουκοδήμος 20ός με 7.33 και στο τριπλούν ο Σπύρος Κουρμούσης 11ος με 15.80. Στους δρόμους, στους προκριματικούς, ο Θανάσης Καλογιάννης σημείωσε 48.28 στα 400 μ. και η Μαρίνα Βασαρμίδου 55.38, η Ειρήνη Θεοδωρίδου 4.26.55 στα 1.500 μ. και η Πόπη Γαβαλάκη 13.59.35 στα 3.000 μ. βάδην.

Ο Ανδρέας Λιναρδάτος δεν αγωνίστηκε στα 400 μ., λόγω ενοχλήσεων στην σπονδυλική στήλη.

28 Φεβρουαρίου – 1 Μαρτίου 1992, Γένοβα

Η Νίκη Μπακογιάννη έφερε και πάλι την μεγαλύτερη διάκριση στην τελευταία διοργάνωση πριν από την επιστροφή της Ελλάδας στον πίνακα των μεταλλίων. Η πρωταθλήτρια του ύψους ήταν 5η με άλμα στα 1.88. Καλή θέση, όπως είπε η ίδια μετά, αλλά όχι η επίδοση που περίμενε. Στον ίδιο τελικό, η Νίκη Γκαβέρα ήταν 21η με 1.80. Την οχτάδα άγγιξε ο Θοδωρής Ταντανόζης, 9ος στο τριπλούν με 16.27. Στο μήκος ο Κώστας Κουκοδήμος ήταν 12ος με 7.70 και ο Σπύρος Βασδέκης 22ος με 7.43, ενώ στο ύψος ανδρών ο Λάμπρος Παπακώστας πήδηξε 2.15 και ήταν 15ος.

Στους δρόμους, ο Στέλιος Μπίσμπας με 7.93 στα 60 μ. με εμπόδια, ο Σπύρος Χριστόπουλος με 8.18.11 στα 3.000 μ. και η Βούλα Πατουλίδου με 8.33 στα 60 μ. με εμπόδια, αποκλείστηκαν νωρίς. Η τελευταία, λίγους μήνες αργότερα θα άφηνε τον κόσμο του στίβου άφωνο με τον ασύλληπτο άθλο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Ψηλά θα έφτανε και ο Κώστας Κουκοδήμος.

Αύριο το 2ο μέρος (1994-2007)

Πηγή: segas.gr