Η θεωρία και τα στατιστικά λένε ότι ο μαραθώνιος είναι η φυσική κατάληξη ενός δρομέα μεγάλων αποστάσεων. Λέγεται επίσης, ότι δεν κάνει για όλους, μιας και η προπόνηση και η προετοιμασία που χρειάζεται είναι πολύ απαιτητικές. Προσωπικά, θα έλεγα ότι το αγώνισμα αυτό είναι ίσως από τα πιο εύκολα και προσιτά αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού. Είτε είναι κάποιος επαγγελματίας αθλητής, είτε ερασιτέχνης δρομέας, μπορεί εύκολα να ασχοληθεί με επιτυχία, διότι δεν χρειάζονται πολυσύνθετα πράγματα....παρά μόνο ένας δρόμος και πολλή διάθεση για τρέξιμο. Η προπόνηση του είναι απλή, αρκεί να υπάρχει η σωστή προπονητική καθοδήγηση.

 

Η αθλητική μου πορεία άρχισε από τις μεσαίες αποστάσεις σε ηλικία 13 ετών. Με την πάροδο των χρόνων, η προπόνηση που είχε συσσωρευθεί, έφερε μια ακολουθία τραυματισμών, που έδιναν το σήμα, ότι πλέον το σώμα μου δεν άντεχε αυτού του είδους την προπόνηση. Το αγώνισμα του μαραθωνίου, το είχα πλάσει στο μυαλό μου ως κάτι πολύ δύσκολο και εξοντωτικό. Βλέποντας πια ότι μου ήταν αρκετά δύσκολο να ανταπεξέλθω στα λιγότερα μέτρα, είπα να δοκιμάσω.

Όπως κάθε αρχή και δύσκολη έτσι και η δικιά μου δεν ήταν ενθαρρυντική, καθώς η αύξηση του όγκου των χιλιομέτρων και η μοναξιά της προπόνησης δεν με ενθουσιάζαν. Η πορεία όμως ήταν αρκετά διαφορετική καθώς το σώμα μου δέχτηκε με μεγάλη ευκολία την αλλαγή αυτή. Ως δια μαγείας σταμάτησαν οι τραυματισμοί και το αγωνιστικό άγχος μειώθηκε στο ελάχιστο. Το να αγωνίζομαι μου έγινε πλέον αρκετά ευχάριστο, έχοντας μεγάλη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία.

Ο δικός μου πρώτος μαραθώνιος ήταν το 2018, στην Αθήνα. Οι περισσότεροι γνωστοί και φίλοι του αγωνίσματος με αποθάρρυναν, λόγω των ιδιαιτεροτήτων της διαδρομής. Μάλιστα, το να εγκατέλειπα ήταν πρώτο στα προγνωστικά. Ωστόσο εγώ ήμουν πιο σίγουρη και πεπεισμένη από κάθε άλλη φορά, ότι θα τα κατάφερνα. Το αποτέλεσμα με δικαίωσε και τα συναισθήματα που βίωσα τότε, ήταν το κίνητρο για να αφοσιωθώ ολοκληρωτικά σε αυτό το αγώνισμα. Η υπέρβαση της σωματικής εξάντλησης και της ψυχικής κούρασης, είναι τα πιο σπουδαία στοιχεία που κάνουν το αγώνισμα του μαραθωνίου μοναδικό και συναρπαστικό. Η θέληση του να συνεχίζεις να τρέχεις, ενάντια στη λογική του μυαλού, που σου λέει να σταματήσεις, σε οδηγεί στην υπέρβαση. Και τέτοιες υπερβάσεις καλούμαστε να κάνουμε πολλές στην ζωή μας. Η μάχη του θέλω και του πρέπει, θα μπορούσε να είναι ο ορισμός του μαραθωνίου.

 

Για αυτό πιστεύω πλέον ότι ο καθένας μπορεί να τρέξει έναν μαραθώνιο και να δώσει στον εαυτό του την ευκαιρία να κάνει την υπέρβαση. Είναι για όλους ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου ή αθλητικού επιπέδου.

Μπορεί οι δύσκολοι καιροί της πανδημίας να έχουν αναστείλει κάθε είδους δρομική δραστηριότητα, όμως η δίψα και η λαχτάρα για το τρέξιμο δεν σταματούν. Εύχομαι σύντομα να επιστρέψουμε στους δρόμους και όλοι μαζί να σταθούμε στην ίδια εκκίνηση.