φετηρία μας το οροπέδιο της Νίδας (υψόμετρο 1370 μέτρα).Παίρνουμε τον δρόμο για Ανώγεια Μυλοποτάμου. Από την ανατολική είσοδο του χωριού ξεκινάει ο δρόμος που μας πηγαίνει στο οροπέδιο της Νίδας. Ακριβώς εκεί που τερματίζει η άσφαλτος, στο δεξί μας χέρι, ξεκινάει το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 για την κορυφή. Υπάρχει και ξύλινη πινακίδα. Μπαίνουμε στο μονοπάτι και σε δύο λεπτά φθάνουμε σε στροφή του χωματόδρομου που ανεβαίνει για το Ιδαίον Άντρον. Αμέσως μετά την στροφή κάνουμε δεξιά και ανεβαίνουμε μέσα από σφεντάμια λίγο πιο πάνω στο εκκλησάκι της Αναλήψεως.

Το αφήνουμε αριστερά μας και λίγο πιο πάνω κάνουμε δεξιά μέσα στο μονοπάτι για να επισκεφθούμε το Ιδαίον Άντρον (υψόμετρο 1.495 μέτρα). Εδώ σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία ανατράφηκε ο Δίας από την Αμάλθεια και τους Κουρήτες, που τον προστάτευαν από τον πατέρα του τον Κρόνο. Στη συνέχεια μπαίνουμε στον χωματόδρομο που προαναφέραμε και γυρνάμε προς τα πίσω. Βλέπουμε όλο το οροπέδιο της Νίδας στα αριστερά μας. Στην πρώτη φουρκέτα που κατεβαίνει στο οροπέδιο εμείς κάνουμε δεξιά. Υπάρχει σήμανση που μας καθοδηγεί. Από εδώ και πέρα η πορεία μας είναι μόνο σε μονοπάτι σηματοδοτημένο και ευκρινέστατο. Τραβερσάρουμε όλη την πλαγιά που είναι στα δεξιά μας και ανηφορίζουμε ομαλά μέσα από μακία βλάστηση και φθάνουμε στην τοποθεσία «Λαγγό» (υψόμετρο 1.520 μέτρα). Προχωράμε προς τα δεξιά μέσα στην ρεματιά και σιγά-σιγά χάνουμε πίσω μας το οροπέδιο από το οπτικό μας πεδίο. Είμαστε στη ρεματιά και μέσα από Λουτσιές και Αστραγάλους, προχωράμε πάνω στο μονοπάτι με συνεχόμενη τη σήμανση και ανηφορίζοντας φθάνουμε σε μεγάλο και ανοικτό διάσελο στην τοποθεσία «Νικολάκι Χαράκι» (υψόμετρο 1.920 μέτρα). Εδώ υπάρχει και χαρακτηριστικός μεγάλος κούκος. Μπροστά μας υπάρχει ανοικτό πεδίο προς την καρδιά του Ψηλορείτη, με την τοποθεσία «Ακώλυτα» (ένα μικρό πλάτωμα) να είναι μπροστά μας και λίγο αριστερά και σε επίπεδο πιο χαμηλά από εμάς. Το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 περνάει από εκεί.

Το μονοπάτι συνεχίζει ευδιάκριτα αλλά τώρα χάνουμε υψόμετρο και φθάνουμε στα «Ακώλυτα» (υψόμετρο 1.840 μέτρα). Στα αριστερά θα δούμε χωματόδρομο ο οποίος έρχεται από το χωριό Λοχριά τον οποίο παραβλέπουμε. Εμείς συνεχίζουμε όπως κατεβήκαμε προς τα δεξιά και βόρεια μέσα στην λαγκαδιά ανηφορίζοντας. Σήμανση του Ε4, το μαύρο μαζί με το κίτρινο μας καθοδηγεί. Προχωρώντας πάνω στο ευδιάκριτο μονοπάτι και ανηφορίζοντας ομαλά θα φθάσουμε στο διάσελο στην τοποθεσία «Σελί» (υψόμετρο 2.240 μέτρα). Δεξιά μας είναι η κορυφή «Βουλουμένου». Μπροστά μας δημιουργείται μια μικρή δολίνη που κρατάει χιόνι μέχρι αρχές καλοκαιριού. Την αφήνουμε δεξιά μας και προχωράμε με δυτική κατεύθυνση για την κορυφή του Ψηλορείτη. Σ' αυτό το σημείο το μονοπάτι που κινούμαστε διασταυρώνεται με το άλλο μονοπάτι που έρχεται από τα δεξιά μας από του «Μιγερού το Λάκκο». Ακριβώς εδώ θα ξαναβρεθούμε στην επιστροφή μας από την κορυφή, για να κατέβουμε στου «Μιγερού το Λάκκο».

Συνεχίζουμε με δυτική πορεία και το μονοπάτι τώρα τραβερσάρει από την βορεινή πλευρά του άλλου όγκου, του «Αγκαθιά». Είναι ευδιάκριτο καλοσχηματισμένο αλλά με προσοχή, γιατί από τα δεξιά του είναι εκτεθειμένο. Σ' αυτό το κομμάτι κρατάει χιόνι μέσα στο μονοπάτι και τότε ανεβαίνουμε από πιο πριν, από άλλο μονοπάτι, πάνω στον «Αγκαθιά» και προχωράμε και μετά κατεβαίνουμε λίγο και ξαναβρίσκουμε το Ε4.

Συνεχίζουμε με ανοικτό ορίζοντα μπροστά μας και βλέπουμε και την κορυφή με το πέτρινο εκκλησάκι. Εδώ το τοπίο είναι μόνο πετρώδες. Όπως προχωράμε βλέπουμε στα δεξιά μας το Κρητικό Πέλαγος και στα αριστερά μας το νότιο Κρητικό. Οι εικόνες είναι απερίγραπτες. Κάνουμε την τελευταία μικρή ανηφόρα και βρισκόμαστε στην κορυφή της Κρήτης και στο εκκλησάκι του «Τιμίου Σταυρού» (υψόμετρο 2.454 μέτρα).Το εκκλησάκι είναι πετρόκτιστο, από πέτρα της ίδιας της κορυφής και με τον παραδοσιακό τρόπο κτισίματος των μιτάτων. Έχει δε σχήμα περίπου βιολιού. Ξέρουμε ότι οι αρχαίοι Μινωΐτες ανέβαιναν στον Ψηλορείτη για λατρείες και το θεωρούσαν Ιερό βουνό. Το εκκλησάκι γιορτάζει στις 14 Σεπτεμβρίου και ανεβαίνουν πολλοί προσκυνητές και από την βόρεια πλευρά και από την νότια.

Η θέα πραγματικά από εδώ είναι ανεμπόδιστη στο μεγαλύτερο κομμάτι της Κρήτης. Από τα Λασηθιώτικα βουνά μέχρι τα Λευκά όρη. Αφού απολαύσουμε τη θέα επιστρέφουμε από το ίδιο μονοπάτι στο διάσελο του «Βουλουμένου» εκεί που είπαμε ότι υπάρχει η δολίνη και διασταυρώνονται τα μονοπάτια. Σ' αυτό το σημείο θα κάνουμε αριστερά με βόρεια τώρα κατεύθυνση και κατηφορικά για του «Μιγερού το Λάκκο». Στο μεγαλύτερο μήκος του μονοπατιού που κατηφορίζουμε έχουν τοποθετηθεί πέτρινες πλάκες. Βλέποντας μπροστά μας τον Μυλοπόταμο χαμηλώνουμε και τερματίζουμε την πορεία μας στου «Μιγερού το Λάκκο» (υψόμετρο 1.580 μέτρα). Εδώ υπάρχει και καταφύγιο ανάγκης και έρχεται και άσφαλτος από το χωριό Λιβάδια Μυλοποτάμου.

Η πορεία μπορεί να γίνει και με αφετηρία του «Μιγερού το Λάκκο». Ανεβαίνουμε κορυφή και επιστροφή οροπέδιο Νίδας.

Ώρες Πορείας: 7

Βαθμός Δυσκολίας: 3

Χιλιομετρική απόσταση: 13.500μ.