20 χρόνια πριν, στις 31 Μαΐου του 2003, ολοκληρώθηκε το γκρέμισμα του παλιού σταδίου Καραϊσκάκη.

Εκείνη τη μέρα ο στίβος του Πειραιά και -κατ' επέκταση- ο στίβος σε όλη την Αθήνα θάφτηκε ζωντανός και μέχρι και σήμερα χαροπαλεύει κάτω από μία ταφόπλακα που γράφει πάνω «Εγγυήσεις - αντισταθμιστικά οφέλη».



Το 2002 εν όψει της ευκαιρίας των Ο.Α. ο Ολυμπιακός ΣΦΠ ζήτησε την παραχώρηση του χώρου και προσφέρθηκε να αναλάβει όλα τα έξοδα κατασκευής της νέας του έδρας. Η Γ. Γραμματεία Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και η Πολιτεία βρήκαν ευκαιρία για τσάμπα γήπεδο ποδοσφαίρου για τους Ο.Α. και έτσι πίεσε την ΕΟΕ να παραχωρήσει τη χρήση του ιδιόκτητου χώρου της, με ορίζοντα δεκαετιών και με συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Η ΕΟΕ μετά από ένα ριάλιτι μηνών και μετά από ασφυκτικές πιέσεις ενέκρινε την παραχώρηση με σκορ 17-11. Στους 17 και ο τότε πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, Βασίλης Σεβαστής, με ένα εκβιαστικό «ναι» που 20 χρόνια μετά δεν μοιάζει με τίποτα άλλο παρά ένα μοιραίο λάθος. Με το πράσινο φως της ΕΟΕ το παλιό «Καραϊσκάκη» γκρεμίστηκε οριστικά στις 31/5/2003, ενώ δύο μέρες νωρίτερα έκαναν κανονικά ακόμα προπονήσεις οι αθλητές του στίβου δίπλα στα χαλάσματα. (Διαβάστε εδώ). Σε χρόνο ρεκόρ 428 ημερών το στάδιο «Καραϊσκάκη» είχε γίνει πλέον γήπεδο και το βοηθητικό στάδιο είχε γίνει ένα μεγαλοπρεπέστατο πάρκινγκ.

Το μεγάλο θύμα στην υπόθεση δεν ήταν άλλο από το στίβο, για τον οποίο το Καραϊσκάκη και κυρίως το βοηθητικό του στάδιο αποτέλεσε για πολλές δεκαετίες χώρος ανάπτυξης του αθλήματος, ένα μεγάλο «σχολείο» που οι νεότερες γενιές δεν είχαμε την τύχη να βιώσουμε. Πέρα από όλους τους κορυφαίους αθλητές/ριες της εποχής, το «Καραϊσκάκη» φιλοξενούσε και εκατοντάδες παιδιά από τις ακαδημίες όλων των σωματείων της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, ιστορικών σωματείων όπως ο Πειραϊκός Σύνδεσμος (συνιδριτής σύλλογος του ΣΕΓΑΣ), ο ΓΣ Κερατσινίου, ο Άρης Νικαίας, ο ίδιος ο ΟΣΦΠ κ.α. Οι περισσότεροι από αυτούς τους συλλόγους έπαψαν να καλλιεργούν το άθλημα ή σταμάτησαν τη λειτουργία τους. Ο πειραϊκός στίβος με τη λαϊκή βάση, με τους εκατοντάδες αθλητές, ερήμωσε.

 

Τα αντισταθμιστικά έργα που προτάθηκαν ως εγγυήσεις από την τότε πολιτική ηγεσία στην ΕΟΕ για το διωγμό του στίβου παραμένουν στα λόγια, αφού για δύο δεκαετίες «περιπλανήθηκαν» σε κάθε πιθανό χώρο κοντά στον Πειραιά χωρίς να σκαφτεί ούτε μία χούφτα χώμα: στον παλιό ιππόδρομο (πλέον ΚΠΙΣΝ), στον Άγιο Κοσμά, στο Σχιστό Κορυδαλλού, στο Ρέντη, στο χώρο γύρο από το ΣΕΦ, στα Λιπάσματα Δραπετσώνας.

Επίσης, δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη ότι τηρείται η υποχρέωση του ΟΣΦΠ να καταθέτει στη ΓΓΑ το 15% επί των εσόδων από εισιτήρια και διαφημιστικούς χώρους από το 2019 και μετά, βάσει της σύμβασης παραχώρησης (3130/03 - Άρθρο 46. 4ε), ποσό που θα μπορούσε να διατεθεί για την δημιουργία νέου χώρου. Ο νυν πρόεδρος της ΕΟΕ, Σπύρος Καπράλος, είχε κάνει μία υπενθύμιση το 2021, φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Πηγή: Παναγιώτης Βότσης - Facebook