Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2021 στο «Frontiers in Sports and Active Living», ο πόνος σε κάποιο σημείο του σώματος κατά τη διάρκεια της συμμετοχής μας σε έναν Μαραθώνιο είναι ένα εξαιρετικά συχνό φαινόμενο. Η έρευνα έγινε online μέσω ενός ερωτηματολογίου και πήραν μέρος 1.251 άτομα, από τα οποία μόνο τα δύο ανέφεραν ότι δεν έχουν νιώσει ποτέ πόνο σε έναν Μαραθώνιο ή σε έναν αγώνα μεγάλων αποστάσεων.

Η έρευνα περιελάμβανε 41 ερωτήσεις, έχοντας ως σκοπό να εξετάσει σε ποια σημεία του σώματος παρατηρείται περισσότερο ο πόνος ενός αθλητή που τρέχει πολλά χιλιόμετρα. Ένα εκ των βασικών σημείων της έρευνας ήταν μία λίστα από 27 σημεία του σώματος, στην οποία οι δρομείς κλήθηκαν να βαθμολογήσουν με άριστα το 10 το πόσο πολύ έχουν νιώσει πόνο στο κάθε ένα από αυτά.

 

Ο πόνος με βαθμολόγηση 5 και πάνω εμφανίστηκε στις περισσότερες περιπτώσεις μετά τα πρώτα 23-24 χιλιόμετρα, κυρίως στους τένοντες, τους μηρούς και τις γάμπες. Όπως είναι φυσικό, οι πόνοι που συνάντησαν οι αθλητές είναι ως επί το πλείστων μυϊκοί, ενώ σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως δεν τους συνάντησαν μόνο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, αλλά και κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

Σε απόσπασμα της έρευνας αναφέρονται τα εξής:

«Επιβεβαιώθηκε η υπόθεση ότι οι περισσότεροι δρομείς (> 50%) θα ένιωθαν πόνο κατά τη διάρκεια του μαραθωνίου. Πράγματι, μόνο 2 από τους 1.251 δρομείς ανέφεραν ότι δεν είχαν πόνο κατά τη διάρκεια ενός μαραθωνίου. Αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν έμμεσα την ιδέα ότι ο πόνος δεν αποτελεί πρωταρχικό περιορισμό στην απόδοση ανθρώπινης αντοχής. Για παράδειγμα, οι δρομείς Ultra Μarathon μπορούν να συνεχίσουν να αντέχουν για 160 χιλιόμετρα ή περισσότερο την ημέρα παρά την παρουσία πόνου.

 

Ίσως ένα υψηλότερο ποσοστό συμμετεχόντων να τρέξει έναν μαραθώνιο χωρίς πόνο εάν είναι καλά προπονημένοι για την περίσταση και εάν ένας βασικός στόχος είναι να τρέξει με συγκεκριμένο ρυθμό για να αποφύγουν τον πόνο. Είναι άγνωστο το πόσα άτομα από αυτά που συμμετέχουν σε έναν μαραθώνιο, τρέχουν με πρωταρχικό στόχο να αποφύγουν τον πόνο. Τα κίνητρα για τρέξιμο δεν αξιολογήθηκαν μεταξύ των συμμετεχόντων στην παρούσα μελέτη. Τα άτομα εκπαιδεύονται και τρέχουν μαραθώνιους για διάφορους λόγους, όπως η απώλεια βάρους, η βελτίωση της φυσικής κατάστασης, το νόημα της ζωής, η αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής, η κοινωνικοποίηση, η επίτευξη ενός στόχου και άλλα. Ορισμένοι τύποι κινήτρων επίτευξης στόχων, όπως ο γρήγορος χρόνος, δεν συνάδουν με την αποφυγή του πόνου».

Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι απολύτως λογικά και αναμενόμενα, από τη στιγμή που ένας Μαραθώνιος ή ακόμα και ένας αγώνας αντοχής μεγάλης απόστασης είναι κάτι το εξαιρετικά επίπονο για το σώμα ενός αθλητή. Ο πόνος δεν εμφανίζεται μόνο σε επαγγελματίες αθλητές, αλλά και σε ερασιτέχνες, πολλές φορές ανεξαρτήτως την προετοιμασία και την προπόνησή τους. Αξίζει να αναφερθεί πως το 80% των ατόμων που έλαβαν μέρος στην έρευνα είπαν ότι έχουν νιώσει έντονο πόνο, κάτι το οποίο ομολογουμένως εντυπωσίασε τους ερευνητές, αλλά έχει να κάνει και με άλλους παράγοντες που μπορεί να μην έχουν σχέση με το τρέξιμο. Σε κάθε περίπτωση η ζωή ενός αθλητή εκτός αγώνων και προπόνησης παίζει βασικό ρόλο στην επιτυχία του εντός τους.